Mε το βάρος μίας χαμένης ψυχής, καλούμαι να γράψω για ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ. Για τη νομιμότητα στον αθλητισμό, για τις πρακτικές που ακολουθούνται, για το που βαδίζουμε. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Βαρέθηκα να γράφω και να ασχολούμαι με πράγματα που δεν θα έπρεπε να έχω καμία σχέση ως αθλητικός δημοσιογράφος. Άλλη μία ψυχή χάθηκε γιατί κάποιοι νομίζουν πώς να στήσουν καρτέρι σε ανυποψίαστους είναι μαγκιά. Τώρα μία οικογένεια θρηνεί για ένα παιδί 24ων ετών. Και μία πόλη βράζει υπόγεια, γεγονός που πάντα είναι πιο επικίνδυνο από το να υπάρχει εξωτερίκευση συναισθημάτων.
Οι ευθύνες στο μυαλό μου είναι ξεκάθαρες. Κάθε φορά, στο ίδιο σημείο, δέχονται επιθέσεις εδώ και χρόνια, άνθρωποι που απλά πάνε σπίτια τους, καίγονται αυτοκίνητα ανθρώπων που πάνε σπίτια τους ή στο γήπεδο, τα πάντα επαναλαμβάνονται. Και πρέπει να έρθει το μοιραίο για να δούμε αντανακλαστικά από τους υπευθύνους. Που και αυτά παίζονται.
Καλή δύναμη στην οικογένεια του Νάσου, είμαι σίγουρος πως ότι μπορεί να κάνει ο επίσημος ΠΑΟΚ θα το κάνει για αυτούς, αλλά ποτέ δεν θα είναι αρκετό.
Ισορροπημένος τελικός
Πλέον αφήνουμε την κουβέντα για τα εισιτήρια, το πώς θα πάει ο καθένας και τι θα κάνει. Πλέον οι ομάδες μπαίνουν στο μικροσκόπιο και γίνονται πρωταγωνίστριες. Η κατάκτηση του τροπαίου είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γεγονός μιας και στον τελικό δεν συμμετέχει ο Παναθηναϊκός που θα μπορούσε να χρεώσει μία ήττα στους Χούτου, στους Τούτσι, στο FBI και τη Μοσάντ.
Ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα πιο δουλεμένη από την ΑΕΚ, η Ένωση έχει έναν – δύο παίκτες που έχουν τα στοιχεία να αλλάξουν τις ισορροπίες και οι δύο ομάδες χάνουν δυναμική μακριά από τον φυσικό τους χώρο και οι δύο προπονητές γνωρίζουν καλά πλέον τις σταθερές τους. Νομίζω πως τα πάντα είναι θέμα ημέρας. Θα έχει καλύτερα ποσοστά στην εκτέλεση ο Πρίγιοβιτς από τον Αραούχο; Θα είναι σε καλύτερη μέρα ο Γλύκος από τον Ανέστη; Ο Μπίσεσβαρ θα πλησιάσει τα επίπεδα απόδοσης του ημιτελικού; Ο Μάνταλος θα βελτιώσει την εικόνα που είχε στον δεύτερο ημιτελικό; Σάκχοφ – Τσίμιροτ ή Κάνιας θα είναι σε θέση να στερήσουν από Γιόχανσον – Σιμόες τη δυναμική τους και να κερδίσουν τον άξονα; Οι Πέλκας – Τζάλμα θα έχουν περισσότερη ουσία από τους Χριστοδουλόπουλο – Πατίτο που πιστεύω πως θα παίξουν;
Φαντάζομαι πως ο τελικός θα ξεκινήσει πολύ επιφυλακτικά και από τις δύο ομάδες μέχρι να μετρήσει η μία την άλλη.
Και γράφοντας μία φράση που πιο κλισέ πεθαίνεις, νομίζω πως στο τέλος θα επικρατήσει αυτός που το θέλει περισσότερο.
Η ευκαιρία των οπαδών
Το είπε και ο Μπέος και νομίζω πως είναι το σκεπτικό που πρέπει άπαντες να πάνε στο γήπεδο και κυρίως οι οργανωμένοι.
Είναι το σημαντικότερο τεστ για αυτούς, έτσι ώστε να πείσουν πως υπάρχει η δυνατότητα πλέον παρουσίας φιλοξενούμενων οπαδών στα ντέρμπι της επόμενης χρονιάς.
Αν είναι όπως πρέπει, θα μπορούν να βάλουν στο τραπέζι αυτή τη κουβέντα του χρόνου.
Πραγματικά λυπάμαι τις νέες γενιές οπαδών που δεν μπορούνε να ζήσουνε το εκτός έδρας ντέρμπι. Προσωπικά έχω να διηγούμαι τα καλύτερα από την παρουσία μου ως οπαδός από το ΟΑΚΑ, το Νίκος Γκούμας, το παλιό Καραϊσκάκη, το Χαριλάου. Πραγματικές περιπέτειες, που σε διαμορφώνουν και ως χαρακτήρα.
Είναι η ευκαιρία των οπαδών, με τη συμπεριφορά τους να απαιτήσουν την παρουσία τους στα εκτός έδρας ντέρμπι.
Ώρα να μιλήσει ο Σιμιτζόγλου
Ο αθλητικός εισαγγελέας είναι πλέον το κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης ξυλοδαρμού των παικτών του Πλατανιά πριν και κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας του αγώνα που έδωσαν οι Κρητικοί στο Καραϊσκάκη.
Ο Σιμιτζόγλου περιμένει τις καταθέσεις των παικτών του Πλατανιά, έτσι ώστε να ασκήσει ποινική δίωξη. Κάτι που σημαίνει και μη επικύρωση της βαθμολογίας.
Δεν ξέρω αν το έχουν πάρει χαμπάρι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αλλά αυτή τη στιγμή η διοίκηση της ομάδας τους είναι ο ισχυρότερος σύμμαχος του Ολυμπιακού. Που ζητάει για αγωνιστικούς λόγους να ξεκινήσουν άμεσα – κανονικά τα πλέι οφς, κάτι που σημαίνει πως με αυτόν τον τρόπο πιέζει για την επικύρωση και δίνει το πρωτάθλημα στον …αιώνιο Ολυμπιακό.
Μετά την επικοινωνιακή παρωδία με τον Κύζα, ακολούθησε διαρροή για τη μείωση του μπάτζετ της επόμενης σεζόν, ακολούθησε η είδηση πως απολύονται υπάλληλοι από την ΠΑΕ, μέσα σε αυτούς και η μητέρα της σημαίας της ομάδας Γιώργου Καραγκούνη και κλείνουμε με τη στυγνή αβάντα στην Πειραϊκή ΠΑΕ. Δεν μπορώ να γνωρίζω πόσο θα συνεχίσει ο κατήφορος του Παναθηναϊκού, με δεδομένο πως είναι στον αέρα και η αδειοδότηση.
Στην υπόθεση αυτή λοιπόν, δεν τίθεται θέμα πλέον για το αν χτυπήθηκαν οι παίκτες και η αποστολή του Πλατανιά, αλλά το πώς ο Ολυμπιακός θα κερδίσει χρόνο για να μην υποστεί τις συνέπειες άμεσα.
Εδώ ο κύριος Σιμιτζόγλου, ελπίζουμε να είναι τυπικός και να μη χρονοτριβήσει την διαδικασία που όλοι ξέρουμε πλέον που βαδίζει. Και όλοι ξέρουμε, πως όχι με δική μου – μόνο – ευθύνη – υπάρχει μία καθυστέρηση από διαφόρους φορείς.
Σαν να μην υπάρχει διαιτητής
Επειδή συνηθίζεται να ασχολούμαστε με τους διαιτητές πριν από μεγάλα παιχνίδια, εγώ έχω καταγράψει πως τον Κομίνη δεν τον γουστάρω γιατί θεωρώ πως με τον ΠΑΟΚ έχει συμπλέγματα.
Είναι από τους τύπους που μεγάλωσαν στην ελληνική επαρχία με την προπαγάνδα των κρατικών ΜΜΕ που πληρώνουμε όλοι και αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ στον τρόπο που σφυρίζει ως παρείσακτο.
Επίσης, γνωρίζουμε καλά πως ο βοηθός Μπαλτάς κρατάει από Νικάκη μεριά, που ήταν πρωτοπαλίκαρο του Θωμά. Αν μετά από μία καριέρα χωρίς ιδιαίτερα δικαιώματα, δώσει εκεί που δεν πρέπει με τίποτα, κακό του κεφαλιού του.
Σε αυτό το παιχνίδι πάντως, δε νομίζω πως θα παίξει κάποιον καταλυτικό ρόλο. Θεωρώ πως θα δώσει ότι δει. Όπως και οι βοηθοί και οι επιπρόσθετοι.
Γενικά, δεν θυμάμαι πρόσφατο τελικό που να επηρεάστηκε η εξέλιξή του από τον διαιτητή, αν εξαιρεθεί το αίσχος Γιάχου σε αυτόν μεταξύ Ολυμπιακού και Αστέρα Τρίπολης.
Για εμένα και αυτό αφορά και τις δύο ομάδες, η κουβέντα για την διαιτησία σε τέτοια παιχνίδια, το μόνο που κάνει είναι να δίνει αστείο άλλοθι στους ποδοσφαιριστές.
Υ.Γ. Στο μπάσκετ αποκλειστήκαμε από τον Άρη που το ήθελε περισσότερο.
Υ.Γ. Χάσαμε την ευκαιρία να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, όμως έχουμε μία ζαριά ακόμη. Μπήκαμε άσχημα, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και εκεί που πήγαμε να το ισορροπήσουμε χάσαμε τον Στάροβιτς.
Είναι μία χρονιά που απλά δεν μας θέλει, όμως παρόλα αυτά, φτάσαμε τη σειρά στο 5ο παιχνίδι.
