Ο οικισμός Πεύκα του Νομού Έβρου βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του πρώην Δήμου Τραϊανούπολης σε υψόμετρο 120μ. και στο κέντρο μιας ομάδας ορεινών χωριών των οποίων ο πληθυσμός τους έχει καταγωγή κυρίως από τον Πόντο.
Συνδέεται οδικώς με ασφαλτοστρωμένους δρόμους με τα χωριά Νίψα βορειοδυτικά – Αετοχώρι νοτιοδυτικά Λουτρός και Θερμά λουτρά Τραϊανούπολης νοτιοανατολικά και από εκεί με τα χωριά Πυλαία – Μελία – Κοίλα στα βορειοανατολικά.
Οι κάτοικοι του χωριού είναι πρόσφυγες Ποντιακής καταγωγής από την ηρωική Επτάκωμη Σαντά του Πόντου της περιοχής Τραπεζούντας και συγκεκριμένα από την περιοχή της Παναγίας Σου- μελά οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο χωριό Τσάμερε (Πεύκα) το 1923 που κατοικούνταν από Βούλγαρους που το εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν στη Βουλγαρία.
Στο χωριό υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που κτίστηκε το 1861 από τους Βούλγαρους και στο εσωτερικό της διατηρούνται ακόμη το τέμπλο και οι εικόνες από την εποχή της ανέγερσης της.
Στον οικισμό υπάρχουν παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια όπως και το κτίριο του συλλόγου που κτίστηκε την τελευταία εικοσαετία με την ιδία πέτρα της περιοχής.
Οι πρώτοι Πόντιοι κάτοικοι δημιούργησαν ένα δίκτυο άρδευσης που αποτελούνταν από δεκαέξι (16) περίπου παραδοσιακά λαξευτά πηγάδια και από τα οποία σώζονται πέντε μέχρι σήμερα.
Το χωριό περιβάλλεται από το δάσος μαύρης Πεύκης μέσα στο οποίο υπάρχουν υπέροχες διαδρομές και μονοπάτια όπου μπορεί κάποιος να περπατήσει και να χαρεί την φύση.
Άλλα μέρη που μπορεί κάποιος να περπατήσει είναι το « σπέλ » (σπηλιά) απέναντι και αμέσως μετά από το χωριό στα βορειοδυτικά, το μεταλλείο, το χαλκό, και το ποτάμι στην περιοχή του Προφήτη Ηλία.
Στην περιοχή των Πεύκων μπορείτε να παρατηρήσετε τους μήνες της άνοιξης και του καλοκαιριού αρπακτικά να πετούν (Γεράκια – Αετοί).
Οι περισσότεροι Πευκιώτες έχουν ανακαινίσει τα πατρικά τους σπίτια με τον παραδοσιακό τρόπο χρησιμοποιώντας την χαρακτηριστική πέτρα της περιοχής γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που επιλέγουν να εγκατασταθούν μόνιμα στο χωριό μιας και η Αλεξανδρούπολη απέχει μόλις δεκαέξι (16) χιλιόμετρα.
Πολλοί από τους κατοίκους ασχολούνται με την γεωργία και παραδοσιακά με την μελισσοκομία.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πεύκων «Οι Ρίζες» ιδρύθηκε το 1987 με σκοπό τόσο την διαφύλαξη, αναβίωση και καλλιέργεια των παρα- δόσεων, ηθών και εθίμων του Ποντιακού Ελληνισμού όσο και την προώθηση και επίλυση τοπικών ζητημάτων και προβλημάτων.
Τα τελευταία χρόνια η δράση του συλλόγου είναι μεγάλη. Διοργανώθηκαν με επιτυχία ημερίδες ιστορικών και λαογραφικών θεμάτων με την συνεργασία του Δήμου και της Νομαρχίας Έβρου
Στις ετήσιες δραστηριότητες του συλλόγου συμπεριλαμβάνονται οι δύο ποντιακοί χοροί που διοργανώνει ο σύλλογος στις αρχές κάθε έτους και στις αρχές του Ιουλίου στο πανηγύρι της Αγίας Κυριακή καθώς επίσης συνεστιάσεις και γιορτές.
Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να σταματήσει και να απολαύσει την φύση πίνοντας ένα καφέ η αναψυκτικό στο αναψυκτήριο του συλλόγου και μπορεί να επισκεφθεί την βιβλιοθήκη του μεγάλου Πόντιου διανοούμενου Γ. Κανδηλάπτη (Κάνις), μέρος της οποίας υπάρχει στον σύλλογο καθώς επίσης και μιας συλλογής από σπάνιες φωτογραφίες προσφυγικών οικογενειών από την Σαντά του Πόντου.
Επίσης μπορεί να επισκεφθεί το πρόσφατα ανακαινισμένο μονοθέσιο σχολείο που υπάρχει με μερικά επισκευασμένα παλαιά θρανία και να ψυχαγωγηθεί στην αυλή του.
Στην πλατεία του χωριού υπάρχει το μνημείο των Σανταίων για να θυμίζει στους επισκέπτες το ολοκαύτωμα της Σαντάς το 1921 και την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Sfirixtra_team/Ρένα Καλαϊτζίδου
Discussion about this post