Το υποψιαζόμασταν, αλλά δεν θέλαμε να είναι αλήθεια… Ο λόγος για την είδηση, ότι το μωρό που βρέθηκε νεκρό πριν μερικούς μήνες σε κάδο απορριμμάτων στην Πετρούπολη, δολοφονήθηκε από την ίδια του τη μητέρα και πετάχτηκε εκεί από την γιαγιά του. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η 19χρονη που το έφερε στον κόσμο υγιές και αρτιμελές, το έπνιξε με τα ίδια της τα χέρια, ενώ η 52χρονη μάνα της το πέταξε στα σκουπίδια.
Αυτή είναι η δεύτερη φορά, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που μαθαίνουμε, ότι μια νέα κοπέλα γέννησε και σκότωσε το μωρό της και μάλιστα με τη βοήθεια της μητέρας της –ποιος ξεχνά το μωρό που βρέθηκε σε ακάλυπτο πολυκατοικίας στη Νέα Σμύρνη;
Είναι, λοιπόν, αδύνατον να μην μας προβληματίζει το τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό και στην ψυχή αυτών των γυναικών. Από πού ξεκινά η ρίζα του προβλήματος; Τι δεν έχει πάει καλά στον τρόπο που έχουν μεγαλώσει; Οι μανάδες τους τι ρόλο έχουν παίξει και… μπορεί ποτέ στο μέλλον να βρουν την… «σωτηρία της ψυχής»;
Απαντήσεις στα παραπάνω μας έδωσαν η Ψυχολόγος – Ψυχοπαιδαγωική Σύμβουλος κ. Χρυσούλα Μαυράκη και η Κοινωνική Λειτουργός κ. Χρυσάνθη Κουρτέλη:
Χρυσούλα Μαυράκη, ψυχολόγος: «Αν έχω μια μητέρα που το μόνο που τη νοιάζει είναι ‘να τα βολέψουμε και ό,τι μας εμποδίζει να το τελειώνουμε’, με τι αρχές μπορεί να έχω μεγαλώσει;»
«Οι κοπέλες αυτές είναι ανώριμες –ανέτοιμες να σηκώσουν το όποιο φορτίο της ζωής και διαταραγμένες. Το τραγικό, όμως, της υπόθεσης είναι, ότι στον φόνο των μωρών αυτών συμμετέχουν και οι μανάδες τους. Αυτό αποδεικνύει μια τέλεια έλλειψη ηθικής, έναν αριβισμό που δείχνει, ότι θα κάνω μόνο ό,τι με ωφελεί –ό,τι δεν με ωφελεί θα βγαίνει από τη μέση», μας λέει η ψυχολόγος κ. Χρυσούλα Μαυράκη.
Η ίδια εξηγεί, ότι τα κορίτσια αυτών των μανάδων, τα έχουν γαλουχήσει με άλλη ηθική και αξιολόγηση του τι πρέπει να σεβόμαστε και να εκτιμούμε, από αυτήν που έχουμε μεγαλώσει οι περισσότεροι. «Αν έχω μια μητέρα που το μόνο που τη νοιάζει είναι ‘να τα βολέψουμε και ό,τι μας εμποδίζει να το τελειώνουμε’, με τι αρχές μπορεί να έχω μεγαλώσει;», συμπληρώνει.
«Παράλληλα, ο πατέρας των κοριτσιών αυτών μπορεί να είναι εντελώς αυταρχικός, οπότε προκειμένου να του κρυφτούν είναι ικανές, με τη μάνα, να γίνουν ακόμα και συνένοχοι σε ένα έγκλημα. Διαφορετικά, μπορεί να είναι και εντελώς απών –στην περίπτωση της 22χρονης από τη Ν. Σμύρνη, η κοπέλα δεν είχε καμία επαφή μαζί του, ενώ της 19χρονης έχει πεθάνει. «Κουμάντο», λοιπόν, σε μια τέτοια οικογένεια κάνει η μάνα. Ο λόγος για μια γυναικοκρατία –μια μητέρα που αποφασίζει και διατάζει και μια κόρη που φοβάται και ακολουθεί».
Ρωτάμε την κ. Μαυράκη ποιο μπορεί να είναι το μέλλον αυτών των παιδοκτόνων. Μπορεί να υπάρξει ελπίδα γι’αυτές; «Πιστεύω, ότι αν δεν υπήρχε ελπίδα δεν θα υπήρχε ούτε παιδαγωγική, ούτε θεραπεία, ούτε σωφρονισμός. Έστω με βάσανα, έστω με κόπο, οι κοπέλες αυτές μπορούν να έχουν μέλλον. Όσο ζούμε ελπίζουμε, μαθαίνουμε να ζούμε με τα λάθη μας και προσπαθούμε να μην τα ξανακάνουμε. Μέσα από την προσφορά προσπαθούμε να εξισορροπήσουμε την όποια κακή μας πράξη…»
Χρυσάνθη Κουρτέλη, κοινωνική λειτουργός: «Τα ψυχιατρικά περιστατικά έχουν αυξηθεί τρομερά την τελευταία 8ετία, ειδικά στα παιδιά.»
«Πέρα από τον ρόλο που έχει παίξει η οικογένεια και το σχολείο, στην ψυχοσύνθεση αυτών των κοριτσιών, θα πρέπει να εξεταστούν και ψυχιατρικά», μας λέει η κ. Κουρτέλη, με εμπειρία σχεδόν 20 ετών ως κοινωνική λειτουργός στην κοινωνική υπηρεσία του Δήμου Βριλησσίων.
Η ίδια εξηγεί, ότι «Ειδικά την τελευταία 8ετία, έχουμε πολλά ψυχιατρικά περιστατικά σε παιδιά ηλικίας ακόμα και από 6 ετών. Τι φταίει γι’αυτό; Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα, η πολλή οικογενειακή βία, οι διαλυμένες -όχι απλά χωρισμένες- οικογένειες. Τελευταία έχω πάρα πολλές εισαγγελικές παρεμβάσεις που αφορούν ψυχιατρικά προβλήματα. Όλοι έχουμε μέσα μας την ψυχιατρική διαταραχή. Αν το έδαφος είναι πρόσφορο αυτή θα εμφανιστεί. Χρειάζεται να μεγαλώνεις σε ένα πραγματικά υποστηρικτικό περιβάλλον, ώστε να μην την εκδηλώσεις».
Η κ. Κουρτέλη επισημαίνει, ότι στην περίπτωση των δύο 20χρονων που σκότωσαν τα ίδια τους τα μωρά, πρόκειται για άτομα με σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή, χωρίς καμία βοήθεια από την οικογένεια. Έφτασε η στιγμή, λοιπόν, με τον τοκετό, και αυτό εκτινάχθηκε.
Ρωτάμε την κ. Κουρτέλη, αν ρόλο μπορεί να παίζει η σεξουαλική απελευθέρωση των παιδιών σήμερα, το γεγονός, ότι κάνουν σεξ από πολύ μικρή ηλικία και ότι δεν υπάρχει σωστή αγωγή στο θέμα αυτό. «Πάντα συνέβαιναν αυτά τα πράγματα», απαντά εκείνη. «Πόσα παιδιά δεν γεννιόντουσαν σε χωριά, ακόμα και έπειτα από αιμομικτικές σχέσεις, και αυτόματα θανατώνονταν; Απλά σήμερα υπάρχει η δημοσιότητα των περιστατικών που τα κάνει να φαντάζουν συχνότερα.»
Όσο για το μέλλον αυτών των κοριτσιών; «Ψυχιατρική παρακολούθηση, αγωγή, νοσηλεία και στη συνέχεια μεταφορά σε κάποιον ξενώνα αποκατάστασης, στον οποίον θα τους δείξουν κάποιους δρόμους για να προχωρήσουν. Σίγουρα μπορεί να αποκατασταθούν ψυχικά οι κοπέλες αυτές, ωστόσο θα χρειαστούν φοβερή υποστήριξη, τόσο από ειδικούς όσο και από το περιβάλλον τους», καταλήγει η κοινωνική λειτουργός.
Πηγή: www.infokids.gr
Discussion about this post