Όταν οι άνθρωποι ρωτούνται αν καπνίζουν, η απάντηση τις περισσότερες φόρες δεν είναι “ναι” ή “όχι”, αλλά “μόνο όταν πίνω”.
Πρέπει να υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο ο συνδυασμός αλκοόλ και τσιγάρων θεωρείται πιο αποδεκτός από το κάπνισμα που δεν συνοδεύεται από ποτό.
Η πρώτη σκέψη του γιατί να συμβαίνει αυτό, είναι ότι το αλκοόλ μειώνει τις αναστολές.
Ωστόσο, υπάρχει ένας ακόμη πιο επιστημονικός λόγος για τον οποίο το κάπνισμα και το ποτό πάνε χέρι-χέρι. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο.
Αυτό τεκμηριώθηκε σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια το 2009. Ο γιατρός John Dani και η ομάδα του, δημοσίευσαν ένα πείραμα που μελέτησε πώς η νικοτίνη επηρέασε τη μνήμη των ποντικών.
Στην ουσία, η νικοτίνη ξεγελάει τον εγκέφαλο στη δημιουργία σχέσεων μεταξύ του καπνίσματος και του περιβάλλοντος μας.
Ο Δρ Dani εξηγεί:
Ο εγκέφαλός μας κάνει συνήθως αυτές τις συσχετίσεις μεταξύ των πραγμάτων που υποστηρίζουν την ύπαρξή μας και των περιβαλλοντικών παραγόντων, ώστε να διαμορφώνουμε συμπεριφορές που οδηγούν σε επιτυχημένες ζωές. Ο εγκέφαλος στέλνει ένα σήμα ανταμοιβής όταν ενεργούμε με έναν τρόπο που συμβάλλει στην ευημερία μας. Ωστόσο, η νικοτίνη επιτελεί αυτή την υποσυνείδητη διαδικασία εκμάθησης στον εγκέφαλο, έτσι ώστε να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε σαν να είναι το κάπνισμα μια θετική ενέργεια”.
Η μακροχρόνια πρόσληψη νικοτίνης επηρεάζει τη μνήμη σας για κατανάλωση αλκοόλ. Έτσι, αν καπνίζετε και πίνετε, την επόμενη φορά που θα πιείτε θα θυμηθείτε το κάπνισμα και θα το θελήσετε για άλλη μια φορά.
Ο κ. Dan συνεχίζει:
“Η αλλαγή της εγκεφαλικής δραστηριότητας είναι απλά καταπληκτική. Σε σύγκριση με τις εγχύσεις φυσιολογικού ορού, η νικοτίνη ενισχύει τις νευρωνικές συνδέσεις – μερικές φορές έως το 200%. Αυτή η ενίσχυση των συνδέσεων αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία νέας μνήμης”.
Ωστόσο, οι επιπτώσεις είναι χημικές και ψυχολογικές. Ξεχωριστά, η νικοτίνη και το αλκοόλ μπορούν να ενισχύσουν την ντοπαμίνη στην κυκλοφορία του αίματός σας. Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που σας προσφέρει ένα καλό συναίσθημα. Αν και συχνά βραχύβιο, αυτό το συναίσθημα της αδρεναλίνης ή της γενικής ευτυχίας, μπορεί να είναι εθιστικό.
Discussion about this post