Όταν η Χριστίνα Κελεσίδου επισκέφθηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, του ζήτησε να γράψει σε ένα κομμάτι χαρτί ένα μήνυμα ελπίδας για τον καρκίνο, κάτι που θα “αγγίζει” την ψυχή εκείνου που παλεύει με τη νόσο και την καρδιά όσων βρίσκονται γύρω του διαρκώς και τον υποστηρίζουν. Εκείνος ανταποκρίθηκε αμέσως θετικά και το δικό του μήνυμα έμελλε να λάβει μια σημαντική θέση στην προσπάθεια που ξεκίνησε το 2006 η περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας. Στόχος της είναι από τότε η δημιουργία μιας συλλογής, ενός λευκώματος, που κάποια στιγμή θα τυπωθεί και θα πωλείται, ώστε τα έσοδά του να αξιοποιηθούν για τους σκοπούς συλλόγων που ενεργοποιούνται στη μάχη κατά του καρκίνου.
“Αυτή τη στιγμή έχω συγκεντρώσει τουλάχιστον σαράντα μηνύματα και σε αυτά περιλαμβάνονται εκείνα του πρώτου προέδρου του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Άντριου Άθενς που πέθανε το 2013, του γνωστού σκιτσογράφου Κυρ, του δημοσιογράφου και συγγραφέα Ζάχου Χατζηφωτίου, του ποιητή, στιχουργού και πεζογράφου Μάνου Ελευθερίου, της διευθύνουσας συμβούλου της Μinos EMI, Μαργαρίτας Μάτσα, αλλά και πολύ γνωστών τραγουδιστών όπως ο Γιάννης Πάριος, ο Αντώνης Ρέμος, ο Νίκος Βέρτης και ο Γιώργος Μαζωνάκης” επισημαίνει η κ. Κελεσίδου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Για τις αντιδράσεις των ανθρώπων αυτών στο αίτημά της για ένα μήνυμα ελπίδας, η ίδια απαντά πως όλοι τους ανταποκρίθηκαν ιδιαίτερα θετικά και με μεγάλη χαρά, αν και μπορεί, όπως λέει, να μην ήταν προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. “Με τον ζωγράφο Αλέκο Φασιανό βρεθήκαμε σε ένα τραπέζι και όταν του ζήτησα το δικό του μήνυμα άρχισε να γράφει και να σβήνει στο χαρτί για να καταλήξει με βεβαιότητα στο μήνυμα που ήθελε να μεταφέρει” αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στα μηνύματα της συλλογής μέχρι τώρα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δίνει την ευλογία του στις προσπάθειες καταπολέμησης του καρκίνου και εύχεται “πλούσιαν την δύναμιν” στους συλλόγους που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη. Ξεχωρίζουν ακόμη το σκίτσο του Κυρ με τίτλο “ταξιδεύω, άρα ελπίζω” και το ποίημα του Αλέκου Φασιανού “το καραβάκι της ζωής, ξύλο της θάλασσας ταξίδι, στου ανέμου τις βροντές, άρμενο της ελπίδας”. “Ζωή είναι όταν οι άνθρωποι ελπίζουν, αγαπούν, φροντίζουν και εργάζονται για να νικηθεί ο καρκίνος” είναι τα λόγια του Άντριου Άθενς και το στιχάκι “ένα καράβι… μια θάλασσα… ένα ταξίδι…, η ελπίδα” το μήνυμα του Αντώνη Ρέμου.
“Έχασα και εγώ τη μητέρα μου και ήλπιζα πάντα ότι δεν θα τη χάσω”
“Έχασα και εγώ τη μητέρα μου και ήλπιζα πάντα ότι δεν θα τη χάσω. Από τότε ξεκίνησε μια εμμονή μου με το συγκεκριμένο θέμα και έβαλα στόχο να δημιουργηθεί αυτό το λεύκωμα ώστε να πουληθεί για να γίνει κάτι κατά του καρκίνου, με μοναδική μου επιθυμία να γίνει στη μνήμη της μητέρας μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να βρεθεί κάποιος σύλλογος ώστε να του δώσω αυτή τη δουλειά και κάποιος που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το εγχείρημα. Θα μπορούσε ακόμη κάποιος επώνυμος, είτε πρόκειται για μεμονωμένο άτομο είτε για κάποιον φορέα, να βοηθήσει στη συλλογή μηνυμάτων καθώς σε αυτή την περίπτωση η ανταπόκριση ανθρώπων που είναι γνωστοί και διάσημοι θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη” προσθέτει.
Στο ίδιο μήκος κύματος, όπως επισημαίνει, μπορεί και η ίδια να συνεχίσει την προσπάθεια ώστε να συλλέξει ακόμη περισσότερα μηνύματα από πανεπιστημιακούς, πολιτικούς, καλλιτέχνες, αθλητές κ.ά. Η ελπίδα, άλλωστε, ήταν η αφετηρία για τη δική της προσπάθεια σε ό,τι αφορά τη συγκέντρωση των μηνυμάτων, που ωστόσο, βρήκε διέξοδο και σε μια άλλη δραστηριότητα, τη δημιουργία έργων τέχνης και συγκεκριμένα καραβιών από ξύλο θαλάσσης, δίχτυ, ύφασμα και μεταλλικά μέρη.
Έργα τέχνης από παλιά καράβια, δίχτυα και βαφές
“Τα γλυπτά μου είναι κατασκευές από υλικά που έχω μαζέψει από καρνάγια και παλιά λιμάνια στα Νέα Ρόδα, την Αμμουλιανή, τη Θάσο και τη Μυτιλήνη. Είναι κομμάτια από παλιά πλοία, ξύσματα από τις βαφές των καραβιών, άμμος, παλιά δίχτυα, σιδεριές που θα μπορούσαν να πεταχτούν ή να θεωρηθούν υποτιμημένα υλικά. Με ενδιαφέρει ακόμη και η πίσσα που μένει σε ένα καράβι, τα ξεφλουδισμένα ξύσματα που μπαίνουν το ένα πάνω στο άλλο όταν η βάρκα καλαφατίζεται κάθε άνοιξη. Όλα αυτά τα μάζεψα και τα έδεσα με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν ένα εικαστικό έργο. Μέσα από τη διαδικασία αυτή τα έργα που προκύπτουν, τα καράβια μου, δίνουν την ελπίδα για κάτι καλύτερο, μια προοπτική, ένα νόημα, μια αίσθηση ευεξίας αντίστοιχη με εκείνη που αισθάνεται ο καθένας όταν ένα καράβι σαλπάρει και ο άνεμος παρασέρνει τα μαλλιά του” λέει η κ. Κελεσίδου.
“Υπάρχει ελπίδα”
“Έδωσα ελπίδα σε κάτι άψυχο που ήταν έτοιμο να φύγει για να δείξω ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτούς που φεύγουν από τη ζωή, ο Θεός ξέρει. Υπάρχει ελπίδα για τους καρκινοπαθείς. Έχω τουλάχιστον τρία άτομα γύρω μου που διαγνώστηκαν με καλπάζουσα μορφή επιθετικού καρκίνου και ήταν να ‘φύγουν’ εδώ και δύο τρία χρόνια. Σήμερα είναι καλά, έχουν μια φυσιολογική ζωή. Αυτό μας δείχνει όλους ότι δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας και πρέπει να έχουμε καλή ψυχολογία γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό” προσθέτει.
Έργα της κ. Κελεσίδου παρουσιάζονται στο πλαίσιο έκθεσης γλυπτικής στην Myro Gallery στη Θεσσαλονίκη, που είναι ανοιχτή για το κοινό μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο. Στη συνέχεια, ορισμένα από τα έργα της θα εκτίθενται στο κατάστημα επίπλων Διαμαντίδη. Σημειώνεται ότι έργα της βρίσκονται επίσης στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στον Καναδά, στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και το Θεαγένειο, ενώ πολλά κοσμούν γνωστές ιδιωτικές συλλογές.
Discussion about this post