«Εκείνο που προέχει είναι η άμεση επιστροφή στην πατρίδα των παιδιών μας, που παραμένουν στη φυλακή 12 μέρες τώρα. Ξέρουν όπως κι εμείς ότι δεν έκαναν κάτι κακό και γι’ αυτό δεν ανησυχούν, γιατί πιστεύουν στη δικαιοσύνη και δεν μπορεί να τιμωρηθούν για κάτι που δεν έκαναν».
Με απαράμιλλη ψυχραιμία και περισσή αξιοπρέπεια, ο πατέρας του λοχία επαγγελματία οπλίτη (ΕΠΟΠ) Δημήτρη Κούκλατζη, ο οποίος συνελήφθη μαζί με τον ανθυπολοχαγό Άγγελο Μητρετώδη, την Πέμπτη 1 Μαρτίου, όταν, λόγω των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν στην περιοχή των Καστανέων στον Έβρο, εισήλθαν σε τουρκικό έδαφος και έκτοτε κρατούνται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Μόλις λίγες ώρες μετά τη δεύτερη συνάντησή τους στην Αδριανούπολη, αυτή τη φορά χωρίς το γυάλινο διαχωριστικό ανάμεσά τους, οι δύο γονείς, η Σοφία και ο Νίκος μοιράζονται, μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ, συναισθήματα και σκέψεις για όλα όσα συνέβησαν, για τις εκδηλώσεις συμπαράστασης, για τις προσπάθειες που γίνονται για την επιστροφή των παιδιών τους, για τη δύναμη που παίρνουν από τη στάση των ίδιων των παιδιών.
«Η φυλακή περιορίζει μόνο τις κινήσεις τους, δεν μπορεί να περιορίσει την αξιοπρέπειά τους, την αισιοδοξία τους, τα όνειρά τους. Πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή και αισιοδοξούμε γιατί τα πραγματικά στοιχεία δεν ενοχοποιούν τα παιδιά μας» λέει ο κ. Κούκλατζης, με φωνή που μαρτυρά το πόσο περήφανος νιώθει για τον γιο του, αλλά και την πεποίθησή του πως η δικαιοσύνη θα απονεμηθεί.
«Δεν παρακινούμε τις εκδηλώσεις συμπαράστασης, όμως είναι πολύ σημαντικό το να μη νιώθεις μόνος σε μια τόσο δύσκολη δοκιμασία. Να νιώθεις ότι η χώρα ολόκληρη είναι στο πλευρό σου, ότι όλοι αντιλαμβάνονται το δίκαιο του αιτήματός μας, να επιστρέψουν τα αγόρια μας στις οικογένειές τους» εξηγεί ο κ. Κούκλατζης, ενώ η κυρία Σοφία αναφέρεται στην ανέλπιστη στήριξη που δέχεται καθημερινά. «Είναι συγκλονιστικό το ότι μητέρες από κάθε άκρη της γης τηλεφωνούν από την πρώτη μέρα για να μου πουν ότι όλα θα πάνε καλά και ο εφιάλτης θα τελειώσει» λέει.
Η μητέρα του Δημήτρη συνειδητοποιεί ότι «δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο για έναν γονιό, από το να νιώσει ανίσχυρος να βοηθήσει το παιδί του». Πιστεύουν στις προσπάθειες που γίνονται για την επιστροφή των δύο στρατιωτικών, ωστόσο ο κ. Νίκος διευκρινίζει πως «για μας ο χρόνος, από την Πέμπτη, μετράει διαφορετικά και πρέπει να προσπαθούμε για να αποδεχθούμε ότι οι προβλεπόμενες διαδικασίες είναι τόσο χρονοβόρες, ώστε να καθυστερούν ακόμη και την παραδοχή της μόνης αλήθειας».
Μοιράζονται την αγωνία τους για τον χρόνο της δίκης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι δεν γνωρίζουν τι προβλέπει η νομοθεσία της Τουρκίας, ούτε ποιο είναι το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τη σύλληψη έως και τη δίκη. «Δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο. Ξέρουμε μόνο ότι ένας αποπροσανατολισμός οδήγησε τα παιδιά μας εκτός συνόρων και εντός της φυλακής» λέει ο κ. Κούκλατζης.
Τέλος, στην ερώτηση για το πώς είδαν τον γιο τους, έπειτα από 12 ημέρες κράτησης, η μητέρα ευγενικά, αλλά με ευδιάκριτη τη συναισθηματική φόρτιση, απαντά: «Επιτρέψτε μας να κρατήσουμε για εμάς τις στιγμές της συνάντησής μας μαζί του, γιατί σ’ αυτές δεν έχουν σημασία οι λέξεις, αλλά όσα λένε τα μάτια και η ψυχή. Οπότε, θα σας πω ότι είναι καλά».
Discussion about this post