Aν κάτι χαρακτηρίζει τη γεωργική δραστηριότητα, είναι ότι για να κάνει κάποιος σωστά τη δουλειά του, πρέπει να βάλει -όπως λένε- την µπότα στη λάσπη. Αν και αυτό δεν αναµένεται να αλλάξει σύντοµα, οι τίτλοι στην παγκόσµια ειδησεογραφία γέµισαν τον περασµένο µήνα µε το επίτευγµα του ονοµαστού στην αγροτική έρευνα βρετανικού πανεπιστηµίου Harper Adams.
Ερευνητές και φοιτητές λοιπόν σε συνεργασία µε την εταιρεία Precision Decisions, κατάφεραν και ολοκλήρωσαν ένα παγκόσµια µοναδικό πρότζεκτ, πραγµατοποιώντας όλες τις εργασίες από την σπορά ως το αλώνι σε 10 στρέµµατα βυνοποιήσιµου κριθαριού, χρησιµοποιώντας αποκλειστικά αυτοµατοποιηµένο εξοπλισµό. Το πρότζεκτ ονοµάστηκε Hands Free Hectare, ένα όνοµα που αναδεικνύει το γεγονός ότι 10 στρέµµατα (ένα εκτάριο δηλαδή) δουλεύτηκαν χωρίς χέρια και µόνο µε ροµπότ. Τώρα αυτό που θέλουν οι υπεύθυνοι της έρευνας είναι να φτιάξουν και µπύρα από τη συγκοµιδή των 4,5 τόνων κριθαριού.
Παλιός εξοπλισµός µε νέο µυαλό
Αν κάποιος νοµίζει ότι χρειάστηκαν φουτουριστικά µηχανήµατα ο λέκτορας Αγροτικής Μηχανικής του Harper Adams, Kit Franklin, δίνει την απάντηση: «Στο χωράφι χρησιµοποιήθηκαν γνώριµα µηχανήµατα, όπως ένα Iseki TLE 3400 των 34 ίππων µε µικρά παρελκόµενα, και όχι εξεζητηµένα ροµπότ. Ένας από τους σκοπούς µας ήταν η χρήση µηχανηµάτων που είναι προσιτά και έτοιµα προς χρήση».
Όλα τα µηχανήµατα βέβαια είχαν τροποποιηθεί κατάλληλα από τους ερευνητές. Το τρακτέρ τροποποιήθηκε µε τη βοήθεια του κατασκευαστή ηλεκτρονικών συστηµάτων Linak και οι λειτουργίες ενεργοποιούνται σε σύνδεση µε το σύστηµα αυτόµατης διεύθυνσης (Αuto Steer) του τρακτέρ, το οποίο είναι προγραµµατισµένο να ακολουθεί κουκίδες πορείας που παράγονται από τη χαρτογράφηση του χωραφιού µε τη χρήση του λειτουργικού για drone, Mission Planer. Τα εµπόδια εντοπίζονταν µε τη χρήση λέιζερ, τα οποία έκοβαν την ροή στον κινητήρα αν το τρακτέρ έφτανε πολύ κοντά στο φράχτη της περιοχής δοκιµής, σε ένα άτοµο ή σε κάποιο άλλο κοµµάτι εξοπλισµού.
Μετά τη ζιζανιοκτονία το φθινόπωρο του 2016, έγινε σπορά εαρινού κριθαριού µε τη χρήση σπαρτικής Sim-Tech Aitchison 1,5 µέτρων, που έκανε και λιπασµατοδιανοµή.
Για τη διαχείριση των εργασιών χρησιµοποιήθηκε ελεύθερο λογισµικό (open source). Επιπλέον, η οµάδα του προτζεκτ αγόρασε µία 2 µέτρων πλάτους θεριζοαλωνιστική στην οποία θα έγιναν τροποποιήσεις ώστε να αυτοµατοποιηθεί.
Το τρακτέρ Iseki, ήταν µικρότερο και ελαφρύτερο από τα περισσότερα τρακτέρ που χρησιµοποιούνται σήµερα. Η λογική της οµάδας ήταν ότι όσο µικρότερο τόσο το καλύτερο, κάτι που αποτυπώθηκε και στη συγκοµιδή, µε τη θεριζοαλωνιστική που σχεδιάστηκε ειδικά για τα πειραµατικά χωράφια του Πανεπιστηµίου. Η οµάδα πιστεύει ότι η χρήση µικρότερων αγροτικών µηχανηµάτων, θα µπορούσε να βελτιώσει το έδαφος και την υγεία των φυτών.
Ο Jonathan Gill, ερευνητής του Harper Adams, είπε: «Υπήρξε µία στόχευση τα τελευταία χρόνια ώστε η γεωργία να γίνει πιο ακριβής, ωστόσο τα µεγαλύτερα µηχανήµατα που χρησιµοποιούµε δεν είναι συµβατά µε αυτή τη µέθοδο. Είναι επίσης τόσο βαριά που κάνουν ζηµιά στα εδάφη του αγρότη», είπε ο ερευνητής αναφέροντας πως αν οι θεριζοαλωνιστικές στο µέλλον είχαν παρόµοιο µέγεθος µε εκείνη που χρησιµοποιήσαµε στο πρότζεκτ, η οποία ήταν µία µικρή Sampo µε κεφαλή µόλις 2 µέτρων, θα επέτρεπε τη δηµιουργία ακριβέστερων χαρτών παραγωγής. Θα ήταν επίσης ελαφρύτερ. Επίσης οι καιρικές συνθήκες συχνά δεν διευκολύνουν τους αγρότες, παρέχοντας ένα πολύ µικρό παράθυρο για την ολοκλήρωση των εργασιών, κάτι που το είδαν και οι ερευνητές στο πρότζεκτ. Όπως και οπουδήποτε αλλού στη Μεγάλη Βρετανία έπρεπε να ρυθµίσουν τους χρόνους ψεκασµού και αλωνισµού, λόγω της βροχής. Το γεγονός αυτό αποτελεί και έναν από τους λόγους που τα µηχανήµατα γίνονται όλο και πιο µεγάλα ανά τα χρόνια, καθώς πρέπει να δουλεύουν γρήγορα. «Πιστεύουµε ότι η καλύτερη λύση για το µέλλον, είναι οι αγρότες να διαχειρίζονται ένα στόλο µικρότερων, αυτόνοµων µηχανηµάτων. Αυτά θα µπορούν να πηγαίνουν µόνα τους για εργασία, επιτρέποντας στους αγρότες να διαχειρίζονται το χρόνο τους πιο αποδοτικά και οικονοµικά, αντί να οδηγούν πάνω-κάτω στα χωράφια», ανέφερε ο κ. Gill.
∆εν είναι θέµα τεχνολογίας
Ο Martin Abell, ερευνητής Μηχατρονικής της εταιρείας Precision Decisions, υποστήριξε ότι στόχος επίσης αυτού του πρότζεκτ ήταν να αποδείξει πως δεν υπάρχει κάποια τεχνολογική εµπλοκή στο να καλλιεργηθεί ένα χωράφι χωρίς ανθρώπους να δουλεύουν απευθείας σε αυτό. «Ξεκινήσαµε για να δούµε τις ευκαιρίες στη γεωργία και να αποδείξουµε ότι είναι πιθανό να καλλιεργήσουµε αυτόνοµα τη γη, και αυτό αποτέλεσε τη µεγαλύτερη επιτυχία του πρότζεκτ. Το καταφέραµε αυτό µε εντυπωσιακά χαµηλό µπάτζετ σε σχέση µε άλλα πρότζεκτ που ψάχνουν να δηµιουργήσουν αυτόνοµα αγροτικά µηχανήµατα. ∆ηλαδή, το όλο πρότζεκτ κόστισε λιγότερο από 200.000 λίρες και χρηµατοδοτήθηκε από την Precision Decisions και το ταµείο Innovate UK.
Discussion about this post