Η Αντριάνα Ανδρέοβιτς επέστρεψε στη μικρή οθόνη, όπου πρωταγωνιστεί στη νέα σειρά φαινόμενο της ΕΡΤ, «Ο Όρκος», και υποδύεται την αινιγματική Λουίζα, τη σύζυγο του σκοτεινού εφοπλιστή Ζαφείρη. Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε στο Youfly.com για τη σειρά, τον ρόλο της, αλλά και τις δυσκολίες των γυρισμάτων.
Ποια είναι πραγματικά η Λουίζα; Ποιες ήταν οι πρώτες της σκέψεις όταν διάβασε το σενάριο; Τι ήταν εκείνο που την συγκίνησε και την εξέπληξε; Την ίδια στιγμή, η Αντριάνα Ανδρέοβιτς μας μιλάει για το θεατρικό έργο που πρωταγωνιστεί, την «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα.
Απολαύστε την!
Το συγκινητικό σενάριο και οι κινηματογραφικές προδιαγραφές
Τι ήταν εκείνο πώς σας έκανε να πείτε το τελικό «Ναι» στον Όρκο;
Οι συνθήκες/προδιαγραφές μοιάζουν με αυτές που έχει μια ταινία. Μπορεί να γνώριζα τον Σπύρο Μιχαλόπουλο απο την συνεργασία μας στην «Επιστροφή», την Τίνα Καμπίτση από την «Έξαψη» αλλά όταν άκουσα μονοκάμερο σταμάτησα να σκέφτομαι οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική είχα. Ενθουσιάστηκα! Δεν ξέρω πόσα χρόνια έχει να γίνει σειρά με όρους ταινίας, μία κάμερα, σπουδαίο σενάριο, σκηνοθέτη που όχι μόνο έχει την εποπτεία του οράματός του, αλλά είναι εκεί σε κάθε σκηνή, με όλους τους ηθοποιούς και ξαναλέω… μία κάμερα, που αργότερα έμαθα ότι την χειρίζεται η Ελένη Κασμά που εμπιστεύομαι τόσο.
«μολις διάβασα το σενάριο συγκινήθηκα, αισιοδόξησα και χάρηκα που αυτή η συνθήκη θα προβληθεί από την ΕΡΤ», τονίζει η Αντριάνα Ανδρέοβιτς για τον Όρκο
Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις όταν διαβάσατε το σενάριο;
Ένιωσα ότι με αφορά, περπατάω στους δρόμους της Αθήνας, ζω στην Αθήνα, αλλά μεγάλωσα στην επαρχία. Οπότε μόλις έφτασα εδώ, γνώρισα 2 πόλεις, την θεατή και την αθέατη. Μια ολόκληρη κοινωνία αστέγων, ναρκομανών, εγκαταλελειμμένων προσφύγων που μοναδικό καταφύγιό τους είναι ο δρόμος. Τους έχω συναντήσει λιπόθυμους, ξαπλωμένους, μπορεί και νεκρούς, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να τους βοηθήσει, να τους περιθάλψει, να λύσει το πρόβλημα της φτώχειας και του κατατρεγμού τους. Πέρα από κάποιους λίγους, αυτό-οργανωμένες δομές, πρωτοβουλίες που στέκονται όσο μπορούν στο πλευρό τους.
Συνεπώς μολις διάβασα το σενάριο συγκινήθηκα, αισιοδόξησα και χάρηκα που αυτή η συνθήκη θα προβληθεί από την ΕΡΤ σε όλα τα σπίτια. Νομίζω η Τίνα Καμπίτση έβαλε, άλλη μια φορά, ένα σπουδαίο και θαρραλέο στοίχημα με το κοινό. Και μας έβαλε αντιμέτωπους όλους μας με μία πραγματικότητα που επιμένουμε να αγνοούμε.
Ήδη τα πρώτα σχόλια για τον «Όρκο» είναι πολύ θετικά και πολλοί τη συγκρίνουν με τις σειρές του εξωτερικού. Πως αισθάνεστε για αυτή την άμεση ανταπόκριση του κόσμου;
Είναι φοβερό το πως καμιά φορά υποτιμούμε το κοινό ίσως για να κρύψουμε τις αδυναμίες μας, δεν ξέρω. Ναι, η κοινωνία μας είναι κουρασμένη, αν αναλογιστούμε και την γενιά μου συγκεκριμένα, την γενιά της κρίσης σε όλη της ενήλικη ζωή και της πανδημίας αμέσως μετά, εύκολα θα πούμε “πού χρόνος και χρήμα για κουλτούρα, επιμόρφωση, θέατρο, κινηματογράφο”.
Επικρατεί πολύ κούραση στις ψυχές μας και στο πνεύμα μας. Κι όμως, εκεί κάνουμε όλοι μας μια λάθος συνεπαγωγή, ότι η κόπωση από την άδικη και αδίστακτη πραγματικότητα που ζούμε θα μας στερήσει το κριτήριο, την κρίση, την σκέψη και την όρεξη. Ενώ στην πραγματικότητα οτιδήποτε έχει αξία καλλιτεχνική εκτιμάται αργά ή γρήγορα από το ευρύ κοινό και λαμβάνει την αναγνώριση που του αξίζει. Κυρίως στην τηλεόραση όπου η πρόσβαση είναι παντελώς εύκολη.
Η Αντριάνα Ανδρέοβιτς για τη Λουίζα στον Όρκο
Η Λουίζα ήδη από την αρχή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας. Συστήστε μας την ηρωίδα σας…
Η Λουίζα, η γυναίκα του σκοτεινού εφοπλιστή Ζαφείρη, ένα αίνιγμα και οι δυο τους. Είναι ένα κορίτσι που με την αναπάντεχη γέννα της στον δρόμο καταφέρνει να επαναφέρει τον Άγγελο στην ζωή, την πραγματική του ζωή, μετά την ασκητική περίοδο που βιώνει, με έναν τρόπο διαφορετικό. Σαν μαζί με το παιδάκι της να γεννάει και μία νέα συνείδηση στην ψυχή αυτού του άπληστου μεγαλογιατρού, μια αλληλέγγυα κρυφή του πτυχή. Με αυτήν την έννοια ο ρόλος της στην ιστορία μας είναι καταλυτικός.
Είναι μία γυναίκα μέσα στα πλούτη του άντρα της και πιθανώς και στα δικά της, που κρύβει μια ευγένεια αλλά και ένα αγρίμι που την οδηγεί στο να το σκάσει από το σπίτι στο πρώτο επεισόδιο. Ο ρόλος που θα παιξει είναι ένα ερωτηματικό ακόμα και για μένα στο σύνολό του, η Τίνα Καμπίτση θέλει οι ηθοποιοί να ξαφνιαζόμαστε εξίσου με το κοινό, να μην τα γνωρίζουμε όλα εξ αρχής , παίζουμε με τις γνώσεις του τώρα και χτίζουμε προσεκτικά με κάθε νέο υλικό που μας αποκαλύπτει στην πορεία των γυρισμάτων.
Έχετε κοινά χαρακτηριστικά με τον ρόλο;
Με τη Λουίζα μας χωρίζει αρχικά ένα τεράστιο τείχος, το ταξικό. Αυτόν τον πλούτο, την άνεση, την ευκολία δεν την έχω βιώσει ποτέ, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Οπότε μιλάμε για δυο διαφορετικά σύμπαντα από αυτήν την συνθήκη και μόνο.
Η ηρωίδα μου εμφανίζεται τουλάχιστον αρχικά με την ιδιότητα της γυναίκας κάποιου, του Ζαφείρη, την ιδιότητα της συζύγου δηλαδή και μόνο. Εγω αντίθετα δίνω σε όλο το συνειδητό κομμάτι της ζωής μου μόνιμα την μάχη του μη ετεροπροσδιορισμού, είμαι μια γυναίκα που ανήκω μόνο σε μένα, παλεύω καθημερινά με το τέρας της πατριαρχίας και προσπαθώ να στέκομαι όρθια κάθε φορά. Ό,τι έχω πετύχει, όπου έχω νικήσει αλλά και όπου έχω χάσει είναι δική μου η ευθύνη και μόνο, σε αυτό που μου αναλογεί.
Αυτά που μας ενώνουν είναι πιο αξιακά ζητήματα όπως η εμπιστοσύνη που δείχνει στον κόσμο γύρω της (και αυτό είναι επιλογή βαθιά). Η ευγένεια ακόμα και σε δύσκολες στιγμές της και η αίσθηση δικαιοσύνης, θέλει και προσπαθεί να ανταμειφθεί η αλληλεγγύη και η αυταπάρνηση του Άγγελου για παράδειγμα.
Τι να περιμένουμε προσεχώς από τον «Όρκο» γενικά και από την «Λουίζα» ειδικά; Θα βοηθήσει τον Άγγελο στην έρευνα του;
Είναι σαφες οτι πρόκειται για αστυνομικό θρίλερ, οποιαδήποτε πληροφορία θα στερήσει την αγωνία και την κρυπτικότητα που επιδιώκουμε ως ομάδα. Θα ήταν σαν να είμαι εξω απο τον κινηματογράφο που προβάλλεται το Lord of the Rings και να σας λέω οτι πεθαίνει ο Φρόντο.
«Είναι μεγάλη πρόκληση και ενέχει μεγάλη δυσκολία ταυτόχρονα το πόσα εξωτερικά γυρίσματα έχουμε», αναφέρει η Αντριάνα Ανδρέοβιτς για τον Όρκο
Πως είναι η συνεργασία σας με τους ηθοποιούς και τους συντελεστές της σειράς; Πως είναι το κλίμα στα γυρίσματα;
Το επίπεδο της δουλειάς και το τόσο όμορφο κλίμα, που σχεδόν πάντα στις δουλειές εκπορεύεται από τον σκηνοθέτη, μας έχει ενώσει και μας έχει πεισμώσει για ένα δυνατό αποτέλεσμα. Δεν θα συζητήσω καν για το υπέροχο cast ηθοποιών, μιλάει από μόνο του, αλλά και το καταπληκτικό ακούραστο συνεργείο μας.
Έχει υπάρξει μέχρι στιγμής κάτι που σας έχει δυσκολέψει;
Είναι μεγάλη πρόκληση και ενέχει μεγάλη δυσκολία ταυτόχρονα το πόσα εξωτερικά γυρίσματα έχουμε, μεταμεσονύκτια, σε πραγματικές γειτονιές της Αθήνας, σε πραγματικές συνθήκες.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η δοκιμασία να αποδώσεις στον φακό τις πραγματικές εικόνες που όντως συναντάμε στον δρόμο, μπορεί να έχουμε ηθοποιούς και βοηθητικούς ηθοποιούς που υποδύονται τους άστεγους, αλλά στα περισσότερα γυρίσματα συναντάμε πραγματικούς. Μία νέα Ελλάδα, νεοάστεγους, αόρατους ανθρώπους που στην ταχύτητα της καθημερινότητας μας δεν χωράνε ως εικόνα και επιμένουμε να αγνοούμε.
Η Αντιγόνη και η Ισμήνη του Ζαν Ανούιγ ως σύμβολα
Εκτός από τον Όρκο πρωταγωνιστείτε και στην παράσταση «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα. Τι κάνει αυτό το θεατρικό έργο τόσο ξεχωριστό;
Αυτό το έργο είναι μαλλον μία μαθηματική εξίσωση υψηλού βαθμου με παράλογα πολλούς αγνώστους. Ένα πολυπλοκότατο θεατρικό, κρυπτικό εν μέσω του βάρβαρου πολέμου. Πέρασε από την λογοκρισία των ναζί και λέγεται Αντιγόνη. Μία αντίφαση απο μόνο του.
Αρχικά αποδεικνύει οτι το me too δεν ειναι μια “συγκυριακη ανακάλυψη”, αλλα μία διεκδίκηση αιώνων. Στα μάτια μου και στο μυαλό μου παίζει καθοριστικό ρόλο η αναλογία που ξεπηδά εύκολα για την γυναίκα που δρα και αντιδρά στο καθεστώς, ακόμα και απο ένστικτο, και καταλήγει να είναι αυτή που κρατα με όποιο κόστος τις αξίες τις πανανθρώπινες ζωντανές.
Αυτό που κάνει, όμως, αυτό το έργο τόσο μοναδικό και πολυεπίπεδο είναι ότι μοιάζει να έχει μοιράσει κομμάτια δίκαιου λόγου, ορθού, επαναστατικού σε όλους τους ήρωες, σαν ολόκληρο το έργο να είναι ένας ύμνος κρυφός για την οργάνωση του κατακτημένου λαού της τότε Γαλλίας.
Ποια είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει; Μιλήστε μας λίγο για τον ρόλο σας στην θεατρική παράσταση.
Μας αποδεικνύει οτι δεν υπάρχει καλό και κακό. Μας αναγκάζει να μπούμε στα παπούτσια όλων των ηρώων -αρχετύπων που χρησιμοποιεί. Ζωντανεύει και μας φέρνει αντιμέτωπους με τις δικές μας αντιφάσεις, τα δικά μας διλημματα και σταυροδρόμια. Η επανάσταση, η Αντιγόνη ως σύμβολο, δεν είναι μία μάχη, μία απόφαση, είναι στάση ζωής, είναι η αντίσταση μας κάθε μέρα στην απανθρωπιά, την φτώχεια και την αδικία.
Εγώ δεν έχω ζήσει πόλεμο, έτσι όπως τον ξέρουμε με όπλα, ζω όμως σε μία βίαιη κοινωνία, ειδικά για τις γυναίκες. Έχω πολλές φορές, όπως και η Ισμήνη, σταθεί απέναντι στην ριζοσπαστική ευθεία αντίθετη με την αδικία, γιατί αναγνωρίζω ότι οι μάχες δεν τελειώνουν ποτέ και πρέπει να μάθω να διαλέγω ποιες αξίζουν τον κόπο. Δεν είμαστε αναλώσιμοι, είμαστε άνθρωποι που θέλουμε να ζήσουμε και απέναντι στην αλόγιστη εξουσία πρέπει να οργανώνουμε ορθά την δράση μας και όχι παρορμητικά, με οδηγό το θυμικό μας μόνο. Την Ισμήνη την καταλαβαίνω, δεν είναι τυπική ηρωίδα αλλά μια νεαρή γυναίκα που αποφασίζει να μελετήσει πριν δράσει, ομολογεί τον τρόμο της, και είναι ζωντανή γεμάτη αντιφάσεις και ειλικρίνεια.
Δεν έχει γεννηθεί κανένας ήρωας, ούτε σωτήρας, ούτε και θα έπρεπε αν θέλετε την άποψή μου. Είμαστε όντα συλλογικά που φτιάχνουμε πολιτισμούς και κοινωνίες στις οποίες πρέπει να παραμένουμε ζωντανοί, κυριολεκτικά και ψυχικά, για να μπορούμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μπας και κάνουμε αυτόν τον κόσμο γύρω μας όσο μπορούμε καλύτερο.
Ο Όρκος, που πρωταγωνιστεί η Αντριάνα Ανδρέοβιτς προβάλλεται κάθε Σάββατο στις 22:00 το βράδυ στην ΕΡΤ1 κι ύστερα τα επεισόδια είναι διαθέσιμα στο ERTFLIX. Η Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ κάνει πρεμιέρα στις 18 Φεβρουαρίου στο ο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Μην τα χάσετε!
Discussion about this post