Μπορεί να αποδείχτηκε το εγχείρημα διαλόγου προσχηματικό και ψευδεπίγραφο αλλά για μια φορά η ελληνική πλευρά έριξε στα μούτρα των Οθωμανών χαστούκι που πόνεσε.
Ο Νίκος Δένδιας έσωσε την παρτίδα και το γόητρο της χώρας, μετά τις παλινωδίες των ΑΓΑΠΑΜΕ ΕΡΝΤΟΓΑΝ και ΜΟΙΡΑΖΟΥΜΕ ΑΙΓΑΙΟ, που ενεργοποίησαν διαδικασίες διαλόγου σε μια περίοδο που η τουρκική προκλητικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο. Οι θιασώτες της γραμμής ΕΛΙΑΜΕΠ- Σημίτη-Κοτζιά που έχουν εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου και στην κυβέρνηση και παλεύουν με νύχια και με δόντια να καθορίσουν τις εξελίξεις και την εθνική γραμμή, χθες δεν θα ένιωσαν βολικά με την αντίδραση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, μιας και το σενάριο προσέγγισης και συν διαχείρισης δείχνει για την ώρα να έχει απομακρυνθεί, να έχει καεί.
Η επόμενη μέρα έχει φέρει μια παγωμάρα και μια νευρικότητα στην τουρκική πλευρά, που αποτυπώνεται στον τουρκικό τύπο και θα έχει μεγάλη σημασία να δούμε αν θα υπάρξει κλιμάκωση της επιθετικότητας ή θα ρουφήξει το αυγό του και ο Σουλτάνος, φοβούμενος μια διεθνή αντίδραση. Είναι η πρώτη φορά μετά από μεγάλο διάστημα που η ελληνική πλευρά δημόσια, σε τέτοια ένταση θέτει ενώπιων της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας τις εθνικές κόκκινες γραμμές. Το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί να περάσει το μήνυμα πως ο Νίκος Δένδιας δεν αυτονομήθηκε αλλά ακολούθησε εντολές. Αυτό σηκώνει μεγάλη συζήτηση και οι μέχρι σήμερα ενέργειες και θέσεις της ελληνικής πλευράς δεν το επιβεβαιώνουν, τουλάχιστον στο εύρος που έγινε. Δεν έχει περάσει καιρός από τις δηλώσεις του Υπουργού Επικρατείας Γιώργου Γεραπετρίτη για την μη επέκταση στα 12 νμ των θαλάσσιων συνόρων μας.
Βέβαια μιλάμε για μια λεκτική αντίδραση που μπορεί να έκανε να νιώσουμε εθνικά περήφανοι, αλλά απαιτεί μια συνέχεια και μια ξεκάθαρη πολιτική. Κάποιοι κύκλοι στην χώρα μας με μειωμένη εθνική συνείδηση επιχειρούν να τα βρούμε με τον Σουλτάνο με κάθε τρόπο και με κάθε δυνατή υποχώρηση από τις εθνικές θέσεις. Κύκλοι εθνομηδενιστών και εκφραστών μιας πολιτικής συνδιαχείρισης που την είδαμε να εκφράζεται από «Έλληνες» πρωθυπουργούς, Γιώργος Παπανδρέου, Κώστας Σημίτης και Αλέξης Τσίπρας αλλά και από διάφορα εγχώρια κέντρα εξουσίας.
Ακόμη και η σημερινή κυβέρνηση αποδέχτηκε και νομιμοποίησε συμφωνίες και πολιτικές όπως η Συμφωνία των Πρεσπών και το μεταναστευτικό, που εντάσσονται σε ένα ευρύτερο κλίμα εθνικής ενδοτικότητας και υποτέλειας. Αυτό έχει αποτυπωθεί με την χρησιμοποίηση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη πολιτικών μεταγραφών από την αυλή των ΕΛΙΑΜΕΠιδων και από δηλώσεις κυβερνητικών στελέχων που είναι σε άλλο μήκος κύματος από αυτό που είδαμε χθες. . Τι θα γίνει την επόμενη ημέρα στα ελληνοτουρκικά; Πως η Ελλάδα να βάλει στον τοίχο των ήδη διεθνώς απομονωμένο ( πλην Ρωσίας- Γερμανίας) Ερντογάν; Είναι εθνικά συμφέρουσα μια πολιτική προσέγγισης όταν έχουμε σε πλήρη εξέλιξη τον τουρκικό μεγαλοιδεατισμό; Βεβήλωση Αγιά Σοφιάς, εισβολή στην Αμμόχωστο και απειλές για ανακήρυξη κράτους στα κατεχόμενα, συνεχείς παραβιάσεις και υπερπτήσεις στα εναέρια και θαλάσσια σύνορα μας, παράνομες έρευνες για υδρογονάνθρακες σε ελληνικά και κυπριακά ύδατα, τουρκολιβυκό μνημόνιο, εισβολή μεταναστών, προκλήσεις στην Θράκη και απειλές για τα νησιά μας στο Αιγαίο από το Καστελόριζο μέχρι τη Λέσβο.
Η προσέγγιση Ελλάδας Τουρκίας αυτή την περίοδο δίνει άλλοθι στα εγκλήματα και στις επιθετικές ενέργειες του παρανοϊκού σουλτάνου. Ο διάλογος που εντέχνως σύρεται η ελληνική πλευρά λειτούργησε ευεργετικά μόνο για την τουρκικά πλευρά, η οποία με την γερμανική στήριξη και καθοδήγηση κατάφερε να ξεπεράσει την σκόπελο των ευρωπαϊκών κυρώσεων.
Η χθεσινή εξέλιξη είναι ικανή να ανατρέψει αυτή την λανθασμένη πολιτική προσέγγιση; Θα έχει συνέχεια ή θα ικανοποιηθούμε επειδή ο Έλληνας Υπεξ τα έχωσε στα μούτρα του Οθωμανού ομολόγου του; Εθνική ομοψυχία δεν σημαίνει υποχώρηση, ενδοτικότητα και υποτέλεια. Εθνική ομοψυχία κερδίζεται μέσα από καθαρές εθνικές θέσεις που θα εμπνεύσουν τον ελληνικό λαό και θα του θέσουν στόχους. Η εθνική ομοψυχία δεν χτίζεται με πυροτεχνήματα αλλά με εθνικές πολιτικές που μέχρι σήμερα δεν είδαμε…
Σχόλιο από τον Αθανάσιο Μπέλτσο
Πηγή: OTAVOICE
Discussion about this post