Έχοντας κάνει το πέρασμά του από επιτυχημένες δουλειές στη μικρή και τη μεγάλη οθόνη, φέτος ο Νίκος Ιωαννίδης έκανε εισβολή στις Άγριες Μέλισσες, ως ο πατέρας του Μάνου Βόσκαρη, στο πιο πολυσυζητημένο επεισόδιο της σεζόν. Την ημέρα που το Διαφάνι μπήκε στη “μηχανή του χρόνου” και γύρισε στο 1920…
Πολυτάλαντος και ανήσυχο πνεύμα, είναι μερικές μόνο από τις πολλές λέξεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν τον Νίκο Ιωαννίδη. Κι αυτό, γιατί διαβάζοντας κανείς το βιογραφικό του, δεν ξέρει που να πρωτοσταθεί. Δάσκαλος πολεμικών τεχνών, ηθοποιός αλλά και θεατρικός συγγραφέας – αφού ήδη έχει γράψει και ανεβάσει τρεις θεατρικές παραστάσεις με συνεργάτες – περγαμηνές, όπως ο Γιάννης Κακλέας.
Ο ρόλος που έκανε “θόρυβο” με την παρουσία του
Νίκο θα αρχίσω από το γεγονός ότι πια για τους τηλεθεατές της σειράς Άγριες Μέλισσες, είσαι ο πατέρας του πολυσυζητημένου Μανού Βόσκαρη. Ομολογώ, ότι ο ήρωας που υποδύθηκες, ήταν η πιο θορυβώδης είσοδος στη σειρά, παρόλο που έμεινε για μόνο ένα επεισόδιο. Περίμενες ότι θα έπαιρνε τέτοια διάσταση η συμμετοχή σου;
Σίγουρα ήξερα πόσο μεγάλη επιτυχία σημειώνουν οι “Άγριες μέλισσες”. Το έβλεπα κι εγώ, το καταλάβαινα και από φίλους που μιλούσαν γι’ αυτές… Μάλιστα, η αλήθεια είναι ότι συζητούσα εδώ και καιρό για να μπω στη σειρά με διάφορους ρόλους, αλλά δεν είχε τύχει να προχωρήσουμε σε συμφωνία. Αυτή τη φορά, όμως, μου άρεσε πάρα πολύ ο ρόλος, διάβασα και το σενάριο το οποίο ήταν εξαιρετικά καλογραμμένο και βρήκα πολύ ενδιαφέρον και το γεγονός ότι ήταν ένα ταξίδι στο παρελθόν.
Καταλαβαίνω την απήχηση που είχε το επεισόδιο που συμμετείχα γιατί ήταν πολύ έξυπνο ότι με ένα επεισόδιο αφιερωμένο ολόκληρο, σχεδόν, στο παρελθόν δόθηκαν σημαντικές απαντήσεις για το παρόν. Μεγάλη σημασία, όμως έχει και η ποιότητα με την οποία έγινε: χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως όταν μίλησα με τον Λευτέρη Χαρίτο μου είπε ότι το έχει στο μυαλό του σαν μία ταινία μικρού μήκους.
Καταλυτικό ρόλο, επίσης, έπαιξε το σενάριο, το οποίο ήταν εξαιρετικό. Θέλω να το αναφέρω αυτό, γιατί γράφω και εγώ για το θέατρο και γνωρίζω καλά πόσο μεγάλη σημασία έχει η δουλειά που κάνει η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης γι’ αυτό το τόσο καλό αποτέλεσμα.
“Ο Λευτέρης Χαρίτος είχε το είχε στο μυαλό του σαν μια ταινία μικρού μήκους”
Οι Άγριες Μέλισσες, ο πατέρας του Βόσκαρη και το κοινό
Μετά την προβολή του επεισοδίου, είχες αντιδράσεις που σου έκαναν εντύπωση; Γιατί η αλήθεια είναι πως ήταν ιδιαίτερος ο ρόλος σου. Ο πατέρας του Βόσκαρη δεν ήταν ένας συμπαθής χαρακτήρας, ούτε ο ίδιος, ούτε ο γιος του στις Άγριες Μέλισσες.
Η αλήθεια είναι πως μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί αμέσως με πήραν αρκετοί φίλοι να μου πούνε τις εντυπώσεις τους και παράλληλα έστειλαν μηνύματα και αρκετοί άνθρωποι στα social media, ειδικά από τα fun club της σειράς. Εκεί κατάλαβα ακόμα περισσότερο πόσο μεγάλη απήχηση έχει η σειρά και πόσο μεγάλη επιτυχία σημειώνει.
Ευτυχώς όλα τα σχόλια ήταν πολύ θετικά. Βέβαια, υπήρχαν και εκείνα που έλεγαν: “ε βέβαια, με τέτοιον πατέρα πως να βγει καλύτερος ο γιος”, ή “έτσι εξηγείται γιατί βγήκε έτσι ο Μάνος Βόσκαρης” αλλά και αυτά έχουν πολύ ενδιαφέρον αφού πολύ συχνά για τους τηλεθεατές είσαι ο ρόλος και όχι ο ηθοποιός…
“Συχνά για τους τηλεθεατές είσαι ο ρόλος και όχι ο ηθοποιός…”
Το καστινγκ και το τέλος του Βόσκαρη
Πως σου έγινε αυτή τη φορά η πρόταση; Επίσης, πως γίνονται τα κάστινγκ εν μέσω πανδημίας;
Η πρόταση μου έγινε τηλεφωνικά. Όσον αφορά, όμως, στο κάστινγκ, θα σου πω κάτι ακόμα που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση. Την εποχή που διανύουμε τα περισσότερα κάστινγκ γίνονται από απόσταση, όπως σχεδόν όλα τα πράγματα πια. Δηλαδή, οι ηθοποιοί ετοιμάζουμε ένα βίντεο και το στέλνουμε στην παραγωγή, κάτι που δε θα σου πω ότι μου αρέσει, αλλά είναι σημείο των καιρών.
Στις Άγριες Μέλισσες, όμως, ο Λευτέρης Χάριτος προτίμησε να γίνει από κοντά, καθώς ήθελε να είναι σίγουρος για την επιλογή του. Να δει πως θα “κάτσει” ο ρόλος, πως θα “ταιριάξει” η εικόνα, πως θα “διαβαστεί” το σενάριο κτλ. Για ακόμα μια φορά, λοιπόν, διαπίστωσα πόσο σοβαρή δουλειά θα γινόταν.
Ακολουθώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, έκανα το δοκιμαστικό μαζί με τον ίδιο τον Λευτέρη Χαρίτο αλλά και την Μιράντα Ροστάντη, η οποία είναι η casting director. Η αλήθεια είναι πως όλα πήγαν τόσο καλά που νομίζω ότι το βρήκαμε από την πρώτη στιγμή.
Θα εμφανιστεί, σε άλλο επεισόδιο στις Άγριες Μέλισσες, ο πατέρας του Βόσκαρη;
Εξαρχής είχαμε μιλήσει για ένα, μόνο επεισόδιο, δε νομίζω άλλωστε ότι ο συγκεκριμένος ρόλος έχει κάποια συνέχεια, δηλαδή κάποιο τρόπο να επανέλθει αφού πια είδαμε ότι πεθαίνει.
Ο μόνος τρόπος να εμφανιστεί και πάλι σε κάποιες σκηνές θα ήταν – εάν φυσικά βοηθούσε στην εξέλιξη της υπόθεσης – να αφορά σε στιγμές πριν τον θάνατό του. Ωστόσο, ένας ρόλος από αυτούς που είδαμε στο επεισόδιο και ίσως είχε νόημα να “επιστρέψει” για να δώσει κι άλλες απαντήσεις θα ήταν ίσως η μητέρα του Μανού Βοσκαρη, η Ελένη, αλλά δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο.
Οι συμμετοχές σε τηλεόραση & κινηματογράφο
Είσαι από τους ηθοποιούς που με την τηλεόραση έχουν μια σχέση από απόσταση. Εννοώ, πως ενώ έχεις λάβει μέρος σε πολύ επιτυχημένες δουλειές όπως: “Τα μυστικά της Εδέμ”, “LAPD” και “Γυναίκα χωρίς όνομα”, δεν επιδιώκεις να είσαι σε αυτή κάθε χρόνο…
Ναι, η αλήθεια είναι πως δεν γίνονται πάντα προτάσεις που να με ενδιαφέρουν, οπότε δεν βρίσκω το λόγο να το κάνω, αντίθετα με τις “Άγριες μέλισσες” που αμέσως βρήκα κίνητρο για να πω το “ναι”. Πράγματι, όμως, όσες φορές συμμετείχα σε κάποια σειρά, έχω την χαρά να είναι πολύ καλές δουλειές και να γνωρίζουνε επιτυχία.
Παράλληλα, έχεις κάνει και κινηματογράφο και μάλιστα επίσης με μια πολυσυζητημένη και επιτυχημένη ταινία το “Ουζερί Τσιτσάνης”.
Η ταινία αυτή, έγινε το 2015 και μάλιστα, αρχικά ήταν να γίνει σειρά για την τηλεόραση. Τελικά, όμως, για κάποιους λόγους δεν έγινε και έτσι προέκυψε η ταινία. Ήταν πραγματικά μια πολύ σημαντική δουλειά στην οποία χαίρομαι πολύ που συμμετείχα.
Η μεγάλη αγάπη για το θέατρο
Ωστόσο, προτιμάς περισσότερο το θέατρο υποψιάζομαι ..
Είναι αλήθεια πωςτο θέατρο είναι μεγάλη αγάπη για εμένα. Έχω κάνει πολύ περισσότερες δουλειές εκεί και μάλιστα, από διάφορα πόστα, εκτός δηλαδή από το ρόλο του ηθοποιού. Έχω γράψει κάποια έργα τα οποία είχα την χαρά να “ανέβουν” με εξαιρετικούς συνεργάτες όπως το “Tromopolis” το οποίο σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας, το ‘’Πάμε απο την αρχή;’’ σε σκηνοθεσία του Κοραή Δαμάτης αλλά και το ’The Van”, το οποίο έχει βραβευτεί από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος.
Αγαπάω ό,τι έχει σχέση με τη δουλειά μου, όμως, με το θέατρο έχω “δέσει” πολύ περισσότερο. Ίσως ένας λόγος είναι το γεγονός ότι το θέατρο έχει πολλά “κοινά” με τον αθλητισμό που αγαπώ επίσης. Πρέπει να κάνεις προπόνηση συνέχεια, έχεις μόνο μία ευκαιρία κάθε φορά για να κάνεις την προσπάθειά σου, καθώς όπως στο αγώνισμα έχεις έναν αγώνα κάθε φορά, έτσι και στο θέατρο δεν μπορείς να επαναλάβεις ποτέ μία σκηνή σε μια παράσταση. Επίσης, η ενέργεια σου την ώρα της παράστασης μοιάζει με αυτή του αθλητή. Υπάρχει η ίδια περίπου εγρήγορση.
Φαντάζομαι αυτό είναι σημαντικό για εσένα μιας και με τον αθλητισμό έχεις ξεχωριστή σχέση. Από πολύ μικρός ασχολήθηκες με το ποδόσφαιρο και τις πολεμικές τέχνες, οι οποίες υπάρχουν ακόμα στη ζωή σου μιας και διδάσκεις.
Ναι, από παιδί ασχολήθηκα με το ποδόσφαιρο αλλά και τις πολεμικές τέχνες. Όταν πήγα να σπουδάσω στη δραματική σχολή, παράλληλα δίδασκα πολεμικές τέχνες για να βγάζω τα έξοδά μου, κάτι που δεν έχω σταματήσει να κάνω έως σήμερα. Νιώθω ότι είμαι πολύ τυχερός, με την έννοια ότι έχω τη χαρά όλα αυτά τα χρόνια να ασχολούμαι με τις δυο αγάπες της ζωής μου τις οποίες ανακάλυψα από πολύ μικρός: με το θέατρο από τα 13 μου και με τον αθλητισμό από τα 10 μου…
Ν. Ιωαννίδης: “Θέλω να επιστρέψουμε στην σκηνή”
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πεις τι είναι αυτό που σου έχει λείψει περισσότερο από το θέατρο όλους αυτούς τους μήνες …
Τα πάντα! Θέλω, όμως, να πιστεύω ότι πλησιάζει η ώρα που θα ξανανοίξουν οι πόρτες και θα επιστρέψουμε στη σκηνή… Δυστυχώς, βέβαια, φοβάμαι πως ακόμη και όταν ανοίξουν, θα έρθουν δύσκολες στιγμές αφού τα πράγματα δεν θα είναι τόσο απλά. Ωστόσο ανυπομονώ πραγματικά.
Ο πατέρας του Βόσκαρη, στις Άγριες Μέλισσες, Νίκος Ιωαννίδης, σε μία αποκλειστική συνέντευξη στο Youfly.com.
Πηγή: Youfly.com
Discussion about this post