«Την ώρα που έπαιζε το ρεπορτάζ πήγα να βάλω τα κλάματα»

Σοβαρή, ευγενική, ανθρώπινη, αυθόρμητη, αυστηρή, μα συνάμα χαμογελαστή και «ζεστή», η anchorwoman του MEGA, Κατερίνα Παναγοπούλου, μίλησε για όλα στο Youfly, σε μια συνέντευξη χείμαρρο για την προσωπική της ζωή, το δελτίο ειδήσεων του MEGA-λου καναλιού, την διαχείρηση καλών και κακών ειδήσεων, και πολλά ακόμα. Απολαύστε την!

Κατερίνα έχεις μια πολύ σταθερή και συνεχώς ανοδική πορεία στην τηλεόραση. Πέρα από τα ικανοποιητικά νούμερα τηλεθέασης του δελτίου, παρατηρώ στα social media πως έχεις «φανατικό» κοινό. Που οφείλεται αυτό; Υπάρχει μυστικό επιτυχίας; Είναι η σκληρή δουλειά, ή πολλοί λόγοι μαζί; 

Έχω καταλάβει ότι αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Αρχικά με βλέπουν στο δελτίο ή διαβάζουν όσα έχω γράψει στα ΝΕΑ ή στην Athens Voice και μετά με αναζητούν στα social media. Έχει ενδιαφέρον ότι οι δικοί μου διαδικτυακοί φίλοι είναι μοιρασμένοι! Στο instagram με ακολουθούν κυρίως όσοι με παρακολουθούν στο δελτίο, στο twitter όσοι διαβάζουν τα άρθρα μου και στο facebook και στα δύο! Θεωρώ πως αυτό που κυρίως παίζει ρόλο είναι ότι δεν φοβάμαι να πω όσα πιστεύω, δεν προσπαθώ να πω αυτό που είναι δημοφιλές ή polliticaly correct και δεν το παίζω σοβαροφανής. Όσον αφορά στο Instagram προφανώς πιστεύω πως ο ρόλος της παρουσιάστριας ενός κεντρικού δελτίου ειδήσεων έχει περιορισμούς και δεν θα ανέβαζα ποτέ για παράδειγμα μία φωτογραφία με μαγιό. Από την άλλη όμως δεν μου αρέσει και η σοβαροφάνεια, ούτε πιστεύω πως όταν παρουσιάζεις ένα δελτίο πρέπει να κρύβεις την θηλυκή σου πλευρά. Θεωρώ μάλιστα πως εάν μέσω αυτού προσπαθείς να δείξεις ότι είσαι έγκυρη ή σοβαρή, μάλλον κρύβεις άλλες ελλείψεις ή ανασφάλειες. Η δική μου στάση στα social media είναι η στάση που έχω και στη ζωή μου. Είμαι αυθόρμητη, βγάζω τον πραγματικό εαυτό μου και όσα πιστεύω και νομίζω ότι αυτό εκτιμούν όσοι ακολουθούν το προφίλ μου. Βλέπουν και την Κατερίνα πίσω από την Παναγοπούλου.

Η τηλεόραση είναι μαραθώνιος. Για να αντέξεις, πρέπει να έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα.

Μια δήλωση σου που έχω κρατήσει είναι πως αν δεν έχει κάνει κάποιος ρεπορτάζ, δεν μπορεί να παρουσιάζει δελτίο. Πρέπει να περάσει από όλα τα στάδια της δημοσιογραφίας. Πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά που τώρα βγαίνουν από τις σχολές να μην επιλέγουν τους εύκολους δρόμους;

Μπορεί να το παρουσιάζει, αλλά κατά τη δική μου άποψη δεν μπορεί να είναι καλός παρουσιαστής. Διότι ο παρουσιαστής ενός δελτίου είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο ρεπορτάζ και τους πολίτες. Εάν δεν γνωρίζεις πως βγαίνει το ρεπορτάζ, δεν μπορείς να αναδείξεις τη δουλειά του ρεπόρτερ ή να αντιληφθείς τη δυσκολία που αντιμετωπίζει εκείνη τη στιγμή, ούτε να τον βοηθήσεις ώστε να μεταδώσει αυτό που συμβαίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό το σκεφτόμουν πολύ το καλοκαίρι με τις φωτιές, όταν έχοντας περάσει από το ρεπορτάζ μπορούσα να καταλάβω τι αντιμετώπιζε εκείνη την ώρα ο ρεπόρτερ και να τον βοηθήσω στον αέρα ώστε να μεταδώσει όσα ζούσε. Άλλωστε θεωρώ πως ο παρουσιαστής πρέπει να μπορεί να κάνει και ο ίδιος ρεπορτάζ. Να σηκώσει ένα τηλέφωνο, να έχει πηγές, να ξέρει πως να αναζητήσει την είδηση. Όσον αφορά στα νέα παιδιά, αν και ποτέ δεν μου άρεσαν οι συμβουλές και κατά τη γνώμη μου πρέπει κάθε παιδί να διαγράφει τη δική του διαδρομή, η εμπειρία μου έως τώρα μου έχει δείξει πως οι εύκολοι δρόμοι είναι μικρής έκτασης ή οδηγούν αργά ή γρήγορα σε αδιέξοδο. Η τηλεόραση είναι μαραθώνιος. Για να αντέξεις, πρέπει να έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα και να έχεις διανύσει χιλιόμετρα στην προπόνηση πριν μπεις στον αγώνα.

Την ώρα που έπαιζε το ρεπορτάζ άκουσα τον αρχισυντάκτη μου να λέει «Κατερίνα; Κατερίνα;», διότι προφανώς έβλεπε ότι ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα.

Ποια ήταν η πιο χαρούμενη στιγμή και ποια η πιο στενάχωρη; Αναφέρομαι καθαρά σε επίπεδο είδησης, στο κομμάτι της ενημέρωσης. 

Η πιο χαρούμενη είδηση που έχω μεταδώσει είναι πως βρέθηκε το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, ενώ η πιο τραγική οι πλημμύρες στην Μάνδρα. Δεν χωρούσε το μυαλό κανενός πως μέσα σε λίγες ώρες πνίγηκαν 24 άνθρωποι. Συμπτωματικά ήταν η μέρα που είπα το πρώτο μου δελτίο, ενώ ευτυχώς δεν δούλευα τις ημέρες με την τραγωδία στο Μάτι. Δεν ξέρω πως θα το άντεχα στον αέρα. Υπάρχει όμως και πρόσφατα μια είδηση που μετέδωσα και μου σπάραξε την καρδια. Ο θάνατος του μικρού Άρθουρ στη Μεγάλη Βρετανία. Που τον κακοποιούσε ο πατέρας του μαζί με την σύντροφό του, τον χτυπούσαν, τον άφηναν νηστικό και εμφανιζόταν το παιδάκι στο βίντεο να λέει “πεινάω” και “δεν με αγαπάει κανείς”. Την ώρα που έπαιζε το ρεπορτάζ άκουσα στο ακουστικό μου τον αρχισυντάκτη μου που μου έλεγε “Κατερίνα; Κατερίνα;” διότι προφανώς έβλεπε από το μόνιτορ ότι ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα. Συγκρατήθηκα βέβαια στον αέρα, αλλά γίνομαι κομμάτια όταν βλέπω ειδήσεις με παιδάκια που για οποιονδήποτε λόγο υποφέρουν και κυρίως σε υποθέσεις bullying. Αναρωτιέμαι τι συμπλέγματα έχουν οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά τα οποία κάνουν bullying σε συμμαθητές τους, αλλά και πως γίνεται να αδιαφορούν καθηγητές και διευθυντές όταν δίπλα τους καταγράφονται περιστατικά bullying. Θεωρώ πως θα έπρεπε να υπάρχουν αυστηρές κυρώσεις και σε καθηγητές και διευθυντές σχολείων.

Μία μέρα, έπρεπε να κάνω μία μικροεπέμβαση με μέθη και μετά πήγα και είπα τρία δελτία.

Έχεις αντιμετωπίσει δυσκολίες στον αέρα; Και πως τις αντιμετωπίζεις; Σε καταβάλουν καμία φορά τα συναισθήματα την ώρα της παρουσίασης;

Πολλές, μου έχει τύχει να πω δελτίο με πυρετό, άρρωστη, με αφόρητους πόνους σε στομάχι, μέση, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Και βέβαια μου έχει τύχει αρκετές φορές να είμαι στενοχωρημένη για κάτι προσωπικό, αλλά εκείνη την στιγμή να πρέπει να ρίξω κουρτίνα. Το προηγούμενο καλοκαίρι μάλιστα πριν έρθω στο MEGA, όταν ακόμα έλεγα το κεντρικό δελτίο του Σαββατοκύριακου στο STAR είχε τύχει να χρειαστεί να κάνω μία μικροεπέμβαση και με το που τελείωσα πήγα στο κανάλι και είπα το μεσημεριανό, το απογευματινό και το κεντρικό δελτίο. Ήταν καλοκαίρι, κάποιοι έλειπαν λόγω τηλεργασίας με τον Κορωνοϊό και κάποια σαββατοκύριακα έλεγα και τα τρία δελτία. Έπρεπε λοιπόν να κάνω εκείνη την ημέρα μία μικροεπέμβαση με μέθη και μετά πήγα και είπα τρία δελτία. Δεν ζήτησα καν άδεια, ο γιατρός μου δεν το πίστευε…

Σε θέματα ιατρικής και επιστήμης, άποψη δικαιούται να έχει μόνο η παγκόσμια ιατρική και επιστημονική κοινότητα.

Τα τελευταία δυο χρόνια, ζούμε στην εποχή του κορονοϊού, ο οποίος αναγκαστικά κατέχει μεγάλο χώρο και χρόνο στην ενημέρωση, άρα και στο δελτίο. Πως το διαχειρίζεσαι όλο αυτό και πως διαχειρίζεσαι τις «κακές» ειδήσεις γενικότερα; 

Με εγκυρότητα στον μέγιστο βαθμό, με ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Τη στιγμή που καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι, ξεκληρίζονται ολόκληρες οικογένειες και άλλοι δίνουν μάχη στις ΜΕΘ, το θεωρώ ανεύθυνο να λαϊκίσω και να πω το εύκολο “εντάξει ο καθένας έχει την άποψή του”. Όχι, σε θέματα ιατρικής και επιστήμης άποψη δικαιούται να έχει μόνο η παγκόσμια ιατρική και επιστημονική κοινότητα. Δεν υπάρχει κοσμοθεωρία ή ιδεολογικό πρόσημο, παρά μόνο λογική και παραφροσύνη. Πέρα από τους δημοσιογράφους όμως, σοβαρότητα απαιτείται και από το πολιτικό σύστημα. Η επίδειξη ανοχής αποτελεί πράξη μεγαθυμίας, ανωτερότητας, και ψυχραιμίας, όχι όμως όταν το διακύβευμα είναι η σωτηρία ανθρώπινων ζωών. Τότε μετατρέπεται σε ολιγωρία, πολιτική ατολμία και επικίνδυνο ρίσκο.

Στην προσωπική μου ζωή, είμαι άτομο μειωμένων αντιστάσεων. Θέλω να ζω τα συναισθήματα στον υπερθετικό βαθμό.

Πως είσαι στην προσωπική σου ζωή; Όσο αυστηρή και στην επαγγελματική ή πιο χαλαρή;

Όσο αυστηρή είμαι στους όρους και τα όρια που θέτω επαγγελματικά, τόσο μειωμένων αντιστάσεων άτομο είμαι στην προσωπική μου ζωή, όπου βάζω μπροστά κυρίως το θέλω πριν το πρέπει, θέλω να ζω τα συναισθήματα στον υπερθετικό βαθμό. Θα έλεγα ότι στη δουλειά δίνω στρατιωτική συνέπεια, στην ζωή μου τα δίνω όλα. Είμαι άνθρωπος του όλα πολύ. Και μου αρέσει να περιστοιχίζομαι από ανθρώπους που έχουν την ίδια κοσμοθεωρία με εμένα. Δεν μου αρέσει μία χλιαρή στάση απέναντι στη ζωή και στα θέλω.

Τι σου αρέσει να κανείς στον ελεύθερο χρόνο σου;

Να πηγαίνω για φαγητό σε ένα όμορφο μέρος με κάποιον δικό μου άνθρωπο και να συζητάμε ατελείωτες ώρες για τα πάντα. Μου αρέσουν πολύ τα δυαδικά σχήματα.

Θεωρώ αστείο όταν ακούω κάποιον άνθρωπο που δουλεύει στην τηλεόραση να λέει ότι δεν βλέπει τηλεόραση.

Βλέπεις τηλεόραση η ίδια; Κι αν ναι, μένεις στην ενημέρωση ή παρακολουθείς μυθοπλασία ή ριάλιτι;

Θεωρώ αστείο όταν ακούω κάποιον άνθρωπο που δουλεύει στην τηλεόραση να λέει ότι δεν βλέπει τηλεόραση. Παρακολουθώ από λίγο τα πάντα καταρχάς για να έχω άποψη. Προφανώς παρακολουθώ τα δελτία ειδήσεων όλων των καναλιών, μου αρέσουν πολύ κάποιες σειρές του Netflix, όπως το House of cards που αποτελεί την καλύτερη σειρά που έχω δει ποτέ, ενώ my dirty pleasure είναι η ατελείωτη παρακολούθηση επαναλήψεων παλιών αγαπημένων ελληνικών σειρών! Το Mega play που έχει παλιές σειρές ήταν το καλύτερο δώρο!

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Τόσο επαγγελματικά, όσο και προσωπικά. 

Δεν με ενδιαφέρει πια να κάνω σχέδια, θέλω να ζω το τώρα στο φουλ. Και πρέπει να πω ότι με αυτή τη στάση, η ζωή, μου έχει φερθεί καλά έως τώρα στους δρόμους που με έχει οδηγήσει.