Η παράσταση μας είναι θέατρο μέσα στο θέατρο. Στη διασκευή που έχει κάνει ο σκηνοθέτης μας, ο Κώστας Γάκης βλέπουμε έναν θίασο στη Γαλλία του 1673 που ψάχνει θεατρική στέγη και έργο. Ένας νέος συγγραφέας τους παρουσιάζει το τελευταίο του έργο. Το όνομά του συγγραφέα: Μολιέρος. Το έργο; μια ιστορία για κάποιον υποχόνδριο φιλάσθενο, τον Αργκάν. Καθώς ο Μολιέρος διαβάζει το έργο στο θίασο, αυτό ζωντανεύει μαζί με την εποχή του.
Στην παράσταση μας υπάρχει και μυθοπλασία και αλήθεια. Βλέπουμε πώς αυτός ο θίασος ανεβάζει το έργο σε διάφορα χωριά της τότε Γαλλίας, βλέπουμε όλο το παρασκηνιο και τις δυσκολίες, αλλά ο κορμός παραμένει το ίδιο το έργο και δίνει το στίγμα μιας ολόκληρης εποχής. Εγώ είμαι ο ηθοποιός- θιασάρχης που υποδύομαι τον Αργκάν κι αυτό δικαιολογεί και την ηλικία μου, γιατί αντικειμενικά δεν είμαι στην ηλικία του ήρωα Η παράσταση έχει τη μυρωδιά της τότε εποχής, και χωρίς να έχει τίποτα το επιθεωρησιακό, χωρίς να μπλέκει την επικαιρότητα, κλείνει το μάτι στον θεατή του σήμερα.
Κρατάτε, πέρα από το κωμικό και το τραγικό στοιχείο που είναι το”από κάτω” στοιχείο του έργου:
Ασφαλώς ναι. Για μένα κάθε καλή κωμωδία, δεν έχει σημασία αν είναι του σύγχρονου ή του κλασσικού ρεπερτορίου, εμπεριέχει τη συγκίνηση και το δράμα. Έτσι υπάρχει και στο έργο του Μολιέρου κι εμείς το στοιχείο αυτό, το διατηρούμε και το αναδεικνύουμε.
Πώς είναι για σένα να παίζεις έναν ήρωα του Μολιέρου;
Βούτυρο στο ψωμί μου! Δώσε μου ωραία κείμενα που έχουν ταξιδέψει στο χρόνο και παραμένουν τόσο δυνατά και επίκαιρα και δεν έχω τίποτα καλύτερο. Είναι σα να σου βάζει κάποιος μια σφραγίδα σιγουριάς για το καλό κείμενο και δεν έχεις να ασχοληθείς παρά μόνο με τον εαυτό σου και το πώς θα αντιμετωπίσεις και θα ερμηνεύσεις καλύτερα το καλό κείμενο.
Όσκαρ
Μετά τα μέσα του Φλεβάρη ο Θανάσης Τσαλταμπάσης θα συναντηθεί με τον Όσκαρ. Σ’ ένα έργο γραμμένο από τον Éric-Emmanuel Schmitt, θα ερμηνεύσει ένα νέο παιδί που πάσχει από μια ανίατη ασθένεια. “Όσκαρ και η κυρία Ροζ” είναι ο τίτλος του έργου, η Μαρίνα Καλογήρου θα είναι η κυρία Ροζ και το έργο είναι μια σπαρακτική και τρυφερή ιστορία που όσο κι αν φαίνεται παράξενο μιλάει για ελπίδα και για τη χαρά της ζωής.
Σκηνοθέτης ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, και ο Θανάσης Τσαλταμπάσης δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του γι αυτή τη συνεργασία. Ούτε καν το “παράλληλα” τον ενοχλεί. Ούτε αισθάνεται πως θα μοιράζεται. Αντίθετα βρίσκει πως το να παίζει Κατά φαντασίαν ασθενή τα Δευτεροτριτα και Όσκαρ τις υπόλοιπες ημέρες, είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον παιχνίδι, όπου ο Μολιέρος θα είναι απέναντι στον Σμιτ, το κλασσικό απέναντι στο σύγχρονο, η ζωή απέναντι στο θάνατο, το γέλιο απέναντι στο δάκρυ.
Αλίκη Βουγιουκλάκη
«Ήμουν στα μέσα της εφηβείας μου όταν έπαιξα στη Μελωδία της ευτυχίας, δίπλα στην Αλίκη. Γι αυτό τα έχω στο μυαλό μου όλα λίγο μπερδεμένα και λίγο παραμυθένια. Μεγάλωσα βλέποντας τις ταινίες της Αλίκης και δεν περίμενα ποτέ πως θα την έβλεπα κάποτε από κοντά. Και μόνο το να την βλέπω και πολύ περισσότερο το να παίζω δίπλα της , για μένα ήταν σα να ζούσα ένα παραμύθι. Έβλεπα και ζούσα τα παρασκήνια, τις κουίντες. Έβλεπα πως ο,τι και να’χεις, όταν θα βγεις στη σκηνή πρέπει να μεταμορφωθείς κι αυτό μου δημιουργούσε ένα αίσθημα μαγικό. Με μάγευε που έβλεπα μια άλλη Αλίκη πίσω από τη σκηνή και μια άλλη στη σκηνή. Ήταν σα να πατούσε ένα κουμπί και από σοβαρή κυρία γεμάτη επαγγελματισμό, μεταμορφωνόταν σε ζωηρό κορίτσι γεμάτο μπρίο. Με μάγευε. Και μ’έκανε να θέλω να μπορώ να το κάνω κι εγώ όταν μεγαλώσω. Να γίνω κι εγώ ηθοποιός».
Η σύντροφος του, ηθοποιός Αγοραστή Αρβανίτη
«Μας αρέσει και το επιδιώκουμε να είμαστε μαζί και στη δουλειά. Το θέλουμε. Δεν βαριόμαστε να μιλάμε για τη δουλειά μας. Μας γεμίζει χαρά. Φέτος είμαστε μαζί και στις δυο παραστάσεις. Έχουμε πιο πολλά πράγματα να μοιραστούμε και να κουβεντιάσουμε Έχουμε την ευκαιρία να λέμε τους προβληματισμούς μας, να διαφωνήσουμε, να επέμβει, να διορθώσει, ν’ αλλάξει ο ένας κάτι που δεν του αρέσει στον άλλο . Μόνο καλό μας έχει κάνει που είμαστε μαζί και στο σπίτι και στη δουλειά».
…Και λίγος Προυστ
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου; Η αισιοδοξία.
-Τι εκτιμάς περισσότερο στους φίλους σου;
-Τι θεωρείς σημαντικό στους φίλους σου;
– Τι είναι για σένα ευτυχία;
– Αν δεν ήσουν ο εαυτός σου, ποιος θα ήθελες να ήσουν;
– Ο ιδανικός τόπος για να ζεις;
– Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;
– Αγαπημένοι σου ηθοποιοί;
-Aγαπημένος σoυ θεατρικός ήρωας;
– Οι ήρωες σου από την πραγματική ζωή;
– Με ποιο φυσικό ταλέντο θα ήθελες να είσαι προικισμένος;
– Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
– Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Ταυτότητα παράστασης
“Κατά φαντασίαν ασθενής” του Μολιέρου
Από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
Σκηνοθεσία/μουσική/απόδοση και πρωτότυπο κείμενο: Κώστας ΓάκηςΣκηνικά/κοστούμια: Κωνσταντίνος ΖαμάνηςΦωτισμοί : Στέλλα ΚάλτσουΜουσική επιμέλεια και παραγωγή: Κώστας ΛώλοςΒοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα Κοσμίδου
Παίζουν οι Ηθοποιοί:
Αργκάν, ο κατά φαντασίαν ασθενής, Μπεζάρ ηθοποιός της εποχής: Θανάσης Τσαλταμπάσης
Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου: (Κεραμεικός) / Κάθε Δευτέρα και Τρίτη ως 1 Μαρτίου
Discussion about this post