Το τελευταίο μήνυμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη: Δεν υπολόγισα το πολιτικό κόστος

Στο πρώτο απόσπασμα που προβλήθηκε, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλώνει ότι ως πρωθυπουργός δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος και πως είχε την πολιτική άνεση να το κάνει αυτό, διότι εκείνος δεν είχε υποσχεθεί τίποτε στον ελληνικό λαό προεκλογικά.

Παρουσιάζει επίσης την εικόνα μίας κυβέρνησης, οι υπουργοί της οποίας δε λειτουργούσαν μόνοι τους και όπου οι πρωτοβουλίες σε ποσοστό 100% ήταν δικές του ως πρωθυπουργού. “Διηύθυνα σαν το μαέστρο της ορχήστρας”, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο εκλιπών πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται επίσης στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των αστικών συγκοινωνιών και υποστηρίζει ότι η καραμανλική πτέρυγα δε συμφωνούσε με τους ρυθμούς των ιδιωτικοποιήσεων που ήθελε εκείνος ως πρωθυπουργός.

Στο πεντάλεπτο απόσπασμα που προβλήθηκε ειδικότερα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναφέρει:

“Καμία καμία στιγμή δεν υπολόγισα το λεγόμενο πολιτικό κόστος, διότι είχα την πολιτική άνεση και την ηθική άνεση αν θέλετε διότι εγώ δεν είχα υποσχεθεί τίποτε στον ελληνικό λαό.  Αντίθετα προεκλογικά είχα πει ότι θα βελτιώσω το επίπεδο του ελληνικού λαού όσο μπορώ αλλά θα του ζητήσω περισσότερη δουλειά, είχα ρίξει το σύνθημα οι Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο, και υπήρχε μία προετοιμασία της κοινής γνώμης. Για αυτό η κυβέρνηση άρχισε από την πρώτη ώρα αποφασιστικά να κάνει μεταρρυθμίσεις και τομές.”

Παίρνει επίσης πάνω του το πρόγραμμα της κυβέρνησης 1990- 1993, δηλώνοντας: “Η κυβέρνηση αυτή ήμουν εγώ, μπορώ να το πω, η πραγματικότητα είναι αυτή, οι υπουργοί δεν λειτουργούσαν μόνοι τους, κανένας υπουργός, οι πρωτοβουλίες ήταν 100% δικές μου.  Εγώ τουλάχιστον κυβερνούσα διαφορετικά από ότι τώρα κυβερνάται ο τόπος. Δηλαδή το πρωί που πήγαινα είχα την γενική εικόνα του τόπου και έπαιρνα στο κόκκινο τηλέφωνο δύο, τρείς, πέντε, όσους χρειαζόταν, υπουργούς, για να τους πω τι να κάνουν. Διηύθυνα σαν το μαέστρο της ορχήστρας. Διηύθυνα και τον υπουργό και τον υφυπουργό και πολλές φορές κατέβαινα και παρακάτω, σε προέδρους ή γενικούς διευθυντές ή συγκαλούσα συσκέψεις, ή πήγαινα στα υπουργεία. Η πολιτική ήταν πολιτική κυβερνητική, δεν ήταν πολιτική προσώπου”.

Αναφέρει ότι η κυβέρνηση του έφτασε σχεδόν στην ολοκλήρωση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας το δεύτερο ήμισυ του τρίτου χρόνου και τον τέταρτο της θητείας της, οφείλεται στο γεγονός ότι ωρίμασαν οι συνθήκες, καθώς όπως λέει “είχαμε πάρα πολύ δύσκολες τομές να κάνουμε”. Ξεχωριστή μνεία κάνει στο Στέφανο Μάνο.

“Δυσκολότερη τομή από την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα δεν υπήρχε. Έπρεπε να απολύσεις 7. 500 ανθρώπους οι οποίοι είχαν συνδικαλιστικά στηρίγματα και οι οποίοι θυμάστε τι προβλήματα είχαν δημιουργήσει” αναφέρει στη συνέχεια και υποστηρίζει ότι ο ίδιος είχε πρόβλημα διότι στην κυβέρνηση αυτή δε συμφωνούσαν όλοι με τη δική του τακτική. “Υπήρχε πάντοτε η πτέρυξ η μια, η οποία στην ουσία ήταν η παλιά καραμανλική πτέρυγα, η παλιά ελληνική δεξιά, η οποία δεν συμφωνούσε, τουλάχιστον στην έκταση και τους ρυθμούς που εγώ ήθελα”, υποστηρίζει ειδικότερα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στο συγκεκριμένο απόσπασμα της συνέντευξης του.

Δηλώνει μάλιστα ότι “το θέμα του ΟΤΕ δεν ήταν μείζον και κατέληξε να είναι μείζον, διότι ενεπλέκοντο τα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση”.

Τονίζει μάλιστα ότι είχε απευθύνει επανειλημμένες προειδοποιήσεις για αυτό το ζήτημα και δηλώνει: “Ήμαστε μία κυβέρνηση, η οποία δε συμβιβάστηκε καθόλου και η οποία είχε το θάρρος να παίρνει αποφάσεις που ωφελούσαν τον τόπο, κατά τη δική μας κρίση βέβαια. Αλάθητοι δεν είμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κάναμε κανένα συμβιβασμό”.