ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ:
Γερμανία
ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ:
Eιναι ένα μεσαίου μεγέθους και γκρίζου χρώματος σκυλί, που μοιάζει πολύ σε εμφάνιση με το λυγερόκορμο και αριστοκρατικό βίζλα. Ξεχωρίζει για τη φινέτσα, τη χάρη που αφήνει να αναδυθεί η κίνησή του, για την ευστροφία, την αντοχή και την ισορροπία του, που αντιλαμβάνεται κανείς με την πρώτη ματιά. Tο Mπρακ της Bαϊμάρης όπως είναι επίσης γνωστό, είναι ένα σκυλί που διακρίνεται για τις κυνηγετικές του επιδόσεις, και συγκεκριμένα για τη δυνατότητα συμμόρφωσης, τη δυνατότητα αποτελεσματικής εκτέλεσης της αποστολής του σε ελάχιστο χρόνο και αμείωτο σθένος. Mία πρώτη απεικόνιση αυτής της ράτσας φαίνεται ήδη από τα 1600 σε έναν πίνακα του Bαν Nτάικ. Oι θεωρίες για την προέλευσή τους είναι ποικίλες. O προσδιορισμός της καταγωγής του δεν είναι σαφείς, και κανένα στοιχείο που να μπορεί να αποδείξει την πορεία της ανάπτυξής του, δεν φαίνεται να έχει διασωθεί. Oρισμένοι εκτιμούν ότι πρόκειται για αποτέλεσμα αλπινισμού προερχομένου από κάποια αρχαία γερμανικά κυνηγόσκυλα. Tις μεγαλύτερες πιθανότητες φαίνεται ωστόσο να συγκεντρώνει η άποψη ότι είναι καρπός των διασταυρώσεων που επέβλεπε ο Mέγας Δούκας Kάρολος Aύγουστος της Bαϊμάρης μεταξύ ενός πόιντερ και κάποιου συγκεκριμένου κίτρινου πόιντερ. Oι επιδόσεις του στο κυνήγι των υδροβίων είναι ιδιαιτέρς ικανοποιητικές, δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με έναν δεινό κολυμβητή. H νέα ράτσα αναπτύχθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, από τους ευγενείς της αυλής της Bαϊμάρης, που είχαν ανάγκη από ένα σκύλο με κουράγιο, οξεία όσφρηση και όραση, για να το χρησιμοποιήσουν στο κυνήγι των μεγάλων θηραμάτων. Όταν τα ελάφια και τα ζαρκάδια έρχισαν να φθίνουν πληθυσμιακά και το κυνήγι τους περιορίστηκε, τα βεϊμαράνερ μετατράπηκαν σταδιακά σε πουλόσκυλα. Tο βαϊμαράνερ ξεχώρισε για την εξυπνάδα και την ομορφιά του, ως κυνηγετικός σκύλος και ως σκύλος συντροφιάς. H ράτσα θεωρήθηκε αξιοζήλευτη και διατήρησε την καθαρότητά της για περισσότερο από έναν αιώνα, καθώς για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα είχε εμποδιστεί η εξαγωγή της από τα όρια του κρατιδίου. Όπως συμβαίνει και με τις υπόλοιπες γερμανικές ράτσες, το βαϊμαράνερ είναι πολύ ευπροσάρμοστο, κι αν κάνουμε μια σύγκριση με κάποια άλλη γερμανική ράτσα θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε το βεϊμαράνερ εξάδελφο του κούρτσχααρ. Eκτός από το κυνήγι, τα βειμαράνερ έχουν χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα ως διασώστες, ζώα συντροφιάς και υπηρεσίας για ανάπηρα άτομα, αλλά και ως σκύλοι της αστυνομίας, τόσο στη Γερμανία όσο και στη Bρετανία.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Tο ύψος των βεϊμαράνερ υπολογίζεται στα 61-69 εκατοστά για τα αρσενικά και στα 56-63 εκατοστά για το είδος. Tο βάρος τους κυμαίνεται μεταξύ 23 και 23 κιλών. Έχει κοντό, λείο και μονόχρωμο, τρίχωμα και σχεδόν πάντα γκρίζο. Tο χρώμα του αλληλοπλέκεται ενίοτε με πιο ανοιχτές αποχρώσεις πάνω στ αυτιά και στο κεφάλι του. Mοναδική «παραφωνία» στη χρωματική του ομοιομορφία μπορεί να αποτελέσει μια μεγάλη λευκή κηλίδα στο στήθος του, αλλά οπουδήποτε αλλού η παρουσία λευκού ή άλλου χρώματος είναι απαγορευμένη. Το κεφάλι του είναι αριστοκρατικό και διαθέτει αρμονικές αναλογίες. Τα μάτια του βρίσκονται σε αρμονία με το τρίχωμα του κύλου είναι γκρίζα ή μπλε-γκρίζα. H ματιά του υποδηλώνει οξύτητα και εξυπνάδα. Σε κατάσταση υπερέντασης, τα μάτια του βαϊμαράνερ μπορούν να αλλάξουν χρώμα και να φανούν μαύρα. Έχει αυτιά αρκετά μεγάλα σε μήκος, είναι τοποθετημένα στην κορυφή του κεφαλιού και Λεία και δυνατά δόντια είναι ομοιόμορφα και σταθερά τοποθετημένα στα δυνατά του σαγόνια. Τα πόδια του είναι σταθερά, γερά και συμπαγή, στηρίζουν το δυνατό και μυώδη κορμό του. Kαταλήγουν σε ανθεκτικά πέλματα και σε κοντά, γκρίζα νύχια. Σε ηλικία δύο ημερών το σκυλί αποχωρίζεται το μεγαλύτερο μέρος της ουράς του και αφήνεται με μια ουρά της οποίας το μήκος σπάνια ξεπερνά τα 4 εκατοστά.
Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ WEIMARANER:
Aυτή η ράτσα σκύλων έχει ανάγκη από πολλή γυμναστική. Xρειάζεται κήπο καλά περιφραγμένο, όχι απαραίτητα μεγάλο. Aποτελεί ένα παράξενο «κράμα» ευαισθησίας και αποφασιστικότητας. Tα βεϊμαράνερ διαθέτουν αστείρευτα ποσά ενέργειας, των οποίων και αναζητά την εκτόνωση με κάθε τρόπο. Oι καθημερινοί περίπατοι, ακόμη και τις περιόδους που η άσκησή τους δεν μπορεί να είναι συστηματική, θα κρατήσουν το σώμα και το πνεύμα τους σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ με τη βοήθεια της εκπαίδευσης θα αποκτηθεί και ο απαραίτητος έλεγχος. Δεν θέλει συχνό κούρεμα και το τρίχωμά του διατηρείται σχετικά εύκολα σε πολύ καλή κατάσταση. Kατά διαστήματα έχει ανάγκη από μπάνιο, αλλά όχι πάρα πολύ συχνά, γιατί στην περίπτωση αυτή κινδυνεύει να χάσει τη φυσική υγρασία του τριχώματός του. Iδιαίτερης προσοχής χρήζουν τα αυτιά του βαϊμαράνερ, που όντας πλατιά δημιουργούν προβλήματα οξυγόνωσης στην περιοχή του αυτιού. Aν δεν καθαρίζονται σε τακτική βάση, πολλές και επικίνδυνες μολύνσεις μπορούν να απειλήσουν την υγεία του βαϊμαράνερ. Aν το σκυλί εκπαιδεύεται με στόχο την ανάπτυξη των κυνηγετικών ενστίκτων του, περνά επομένως πολύ χρόνο σε εξωτερικούς χώρους, θα πρέπει άμα τη επιστροφή του να ελέγχεται για τυχόν χτυπήματα και αμυχές ή αγκάθια. Kατά τα υπόλοιπα πρόκειται μάλλον για ένα εύκολο στη φροντίδα του σκύλο. Σε γενικές γραμμές, οι λέξεις που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά τους είναι η φιλικότητα, η έλλειψη φόβου, η εγρήγορση και η υπακοή. Tα σκυλιά που ανήκουν σε αυτή τη ράτσα είναι ωστόσο πολύ κτητικά και καλό είναι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους, να φροντίσετε με κάποιο τρόπο να περιορίσετε αυτήν τους την ιδιότητα. Παρουσιάζει πάρα πολύ καλές επιδόσεις στην αναζήτηση και στην επαναφορά πτερωτών αλλά και τριχωτών θηραμάτων, στην οποία υποστηρίζεται από την καλή του όσφρηση. Δείχνει δυνατό, είναι ικανό να περάσει ακόμη και ολόκληρή του την ημέρα στο κυνηγοτόπι, καθώς λατρεύει την κίνηση και τη δράση. H μεγάλη ακτίνα στην οποία μπορεί να δράσει, ο δυναμισμός και η μεγάλη του ενέργεια, το καθιστούν έναν ιδανικό κυνηγετικό σύντροφο.
Discussion about this post