Η Μαργαρίτα και ο Αλέξης μιλούν για τα παιδικά του χρόνια και για το πως ήταν ως έφηβος κάποτε, στην γη της ελιάς. Μητέρα και γιος αναπολούν, ταξιδεύοντας πίσω στον χρόνο. Ο μικρός Αλέξης ήταν ένα παιδί ήσυχο που διάβαζε διαρκώς τα μαθήματά του.
Κάθε φορά που η μητέρα του πήγαινε στο σχολείο, φούσκωνε από περηφάνεια για το παιδί της. Ήταν διαβαστερός, έξυπνος, μαθητής του άριστα. Η Μαργαρίτα έκανε τα πάντα για να μη του λείψει τίποτα.
Ως έφηβος, άρχισε να φέρεται περίεργα. Η Μαργαρίτα αναφέρει πως στα 16 του χρόνια, ο Αλέξης ξεκίνησε να απουσιάζει έντονα από το σπίτι, να απομακρύνεται από την μητέρα του, να αναζητά την πατρική φιγούρα.
Όπως παραδέχεται και ο ίδιος, του έλειπε ο πατέρας του, πολύ… Όσο κι αν προσπάθησε να αποδείξει στην Μαργαρίτα ότι τον έχει ξεγράψει και δεν ενδιαφέρεται, τα μάτια του μαρτυρούσαν άλλο.
Ο Αλέξης υπέφερε σαν παιδί, στην γη της ελιάς, εξαιτίας της φρικτής απώλειας του πατέρα του. Ο πόνος του ήταν τεράστιος και οι επιπτώσεις στην καθημερινότητά του πολλές. Η Μαργαρίτα, για ακόμη μια φορά εθελοτυφλεί, νομίζοντας πως ο γιος της είναι μια χαρά.
Πηγή: Youfly.com
Discussion about this post