O Nίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός ξαναβγήκε στον αφρό μόλις ανακάλυψε ότι διαθέτει και ο ίδιος ισχυρό ελληνικό κορμό
Αντιμέτωπος με το φάσμα μίας αποτυχίας που απειλούσε να τον βυθίσει σε πρωτοφανή εσωστρέφεια, ο Παναθηναϊκός έψαξε βαθιά μέσα στη φαρέτρα του και ανακάλυψε ότι διαθέτει, και αυτός, ένα όπλο παρόμοιο με εκείνο που έκανε τον Ολυμπιακό φαβορί στην αφετηρία των τελικών: Έλληνες παίκτες προικισμένους με οίστρο, μαχητικότητα, πάθος, αλλά και know-how.
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να κερδίσει το δεύτερο ματς ποντάροντας (στο ξεκίνημα) στους αλλού νυχτωμένους ξένους του, αλλά στο τέλος έβγαλε στα χαρακώματα εκείνους που νιώθουν το βάρος της φανέλας και της ευθύνης.
Μολονότι ήταν ο Μάικ Τζέιμς αυτός που πέτυχε το «νικητήριο» καλάθι (το 80-76, στα 35’’ πριν τη λήξη), το ροζ φύλλο φέρει την υπογραφή του Μπουρούση, του Παππά και του Καλάθη.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε πιο οργανωμένο και στοχευμένο μπάσκετ, αλλά αυτό αφορά περισσότερο το dna των δύο ομάδων, παρά τα δεδομένα της βραδιάς.
Με την τωρινή του σύνθεση, ο Παναθηναϊκός είναι «καταδικασμένος» να ψάχνει επίμονα το ένας-εναντίον-ενός (ή -πολλών) με τον Τζέιμς ή τον Παππά, είτε νιώθει παγιδευμένος από τον αντίπαλο είτε όχι. Με αυτό ζει, με αυτό πεθαίνει.
Είναι άδικο για τον Τσάβι Πασκουάλ, να εξαιρεθεί το όνομά του από την εξίσωση της νίκης. Ο Ισπανός κράτησε την ομάδα σε ελεγχόμενο καλούπι και βρήκε τρόπο να κρατήσει τον σημαντικότερο παίκτη του (Μπουρούσης) ενεργό και φρέσκο μέχρι το τέλος, οπότε επιβραβεύτηκε για αυτό.
Η μπάλα περνούσε από τα χέρια του ψηλού σχεδόν σε όλες τις επιθέσεις του β’ ημιχρόνου, είτε για εκτέλεση είτε για δημιουργία, όπως στην περυσινή Λαμποράλ. Τα 23 λεπτά της συμμετοχής του Μπουρούση μοιάζουν πολύ περισσότερα.
Τα πιο κρίσιμα καλάθια του αγώνα δρομολογήθηκαν από τα δικά του χέρια, πότε απ’ευθείας και πότε με ασίστ πάσες σε two-men-game (όπως στην κρίσιμη φάση με τον Τζέιμς).
Ο Μπουρούσης έπαιξε και ασυνήθιστα καλή άμυνα, ενώ μάζεψε και 6 ριμπάουντ, χωρίς να πάθει ζημιά από τους ετερόφωτους –ακίνδυνους δίχως το τάισμα του Σπανούλη- σέντερ του Ολυμπιακού.
Ο Νίκος Παππάς εντόπισε από νωρίς το μαλακό υπογάστριο της αντίπαλης άμυνας και το χτύπησε με αμέτρητες «μπούκες», δημιουργώντας φθορά και αξιοποιώντας απόλυτα τις βολές (9/9), ενώ πέτυχε 12 από τους 25 πόντους των «πρασίνων» στην δ’ περίοδο.
Τέλος, ο Νικ Καλάθης εξελίχθηκε σε κρυφό ήρωα της βραδιάς, αφού έφερε σε πέρας μία πολύ δύσκολη αμυντική αποστολή (απέναντι στον Παπανικολάου στο «ποστ»). Επίσης μάζεψε 10 ριμπάουντ, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έριξε το βάρος του στη μάχη των αιθέρων (31-34) , πασχίζοντας να καλύψει με τίμιο ιδρώτα το έλλειμμα ταλέντου που προκάλεσαν οι απουσίες του.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ανέβασε τον Γιώργο Πρίντεζη ψηλά σε ρόλο όχι εκτελεστή αλλά δημιουργού και εν μέρει επιβραβεύτηκε, με τις 5 ασίστ που μοίρασε ο …υπηρεσιακός αρχηγός στο α’ ημίχρονο. Ωστόσο, οι πρωταθλητές μοιάζουν ταλαιπωρημένοι και δυσκολεύονται να ξαναβρούν τη φρεσκάδα που αποτελεί σήμα κατατεθέν της ομάδας.
Τα 8/27 σουτ του Πρίντεζη στα δύο παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό είναι ο καθρέφτης μίας ομάδας που άφησε πολλά στην Κωνσταντινούπολη και δεν έχει χρόνο να πεταχτεί για να τα ξαναπάρει πίσω.
Ο Ολυμπιακός έφυγε από το ΟΑΚΑ ηττημένος, αλλά όχι νικημένος. Γνωρίζει, πλέον, ότι μπορεί να κοντράρει στα ίσα τον πλήρη Παναθηναϊκό ακόμα και εκτός έδρας, χωρίς Σπανούλη, χωρίς Λοτζέσκι και με τον Πρίντεζη άστοχο. Δεν είναι μικρό το κέρδος του, στο ψυχολογικό ισοζύγιο των τελικών.
Σκεφτείτε, ωστόσο, από τι μεγέθους ζημιά γλίτωσε ο Παναθηναϊκός.
Εάν έχανε αυτό το ματς, γηπεδούχος, από αντίπαλο αποδεκατισμένο, θα τρέκλιζε τώρα προς τον γκρεμό, με τον οποίο φλερτάρει επίμονα –και εν πολλοίς ανεξήγητα- εδώ και 35-40 μέρες.
Οι λέξεις «πούλμαν», «Ομπράντοβιτς», «ξενύχτια», «social» και «media» θα επέστρεφαν δριμύτερες στο συλλογικό του λεξιλόγιο, απειλώντας να εκτροχιάσουν ανεπανόρθωτα την πορεία του. Και όχι μόνο τη φετινή.
Δεν ήταν φυσικά τυχαίο γεγονός η απουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από το ΟΑΚΑ.
Ο Πασκουάλ και οι παίκτες του κέρδισαν πόντους με αυτή την εκ των ων ουκ άνευ νίκη, με εξαίρεση ίσως κάποιους που στην πορεία της βραδιάς αγκυροβόλησαν στην άκρη του πάγκου.
Υπήρξαν όμως και εκείνοι που φόρεσαν το καπέλο του «X-factor» , όπως ο Κένι Γκέιμπριελ.
Ο μάνατζερ του Αμερικανού θα αρχειοθέτησε το αποψινό dvd τρίβοντας τα χέρια του. Το ίδιο και ο ατζέντης του Έρικ Γκριν…
Ο Ολυμπιακός παραμένει φαβορί λόγω του πλεονεκτήματος της έδρας, αλλά ο Παναθηναϊκός απέκτησε το δικαίωμα να κάνει το πρώτο βήμα στο παρκέ το βράδυ της Κυριακής, σαν σκακιστής που παίζει με τα λευκά.
Ο Βασίλης Σπανούλης είτε θα απουσιάσει είτε –το πιθανότερο- θα παίξει χωρίς να είναι απόλυτα έτοιμος. Το ταλαιπωρημένο κορμί του δεν είναι από εκείνα που ξαναβρίσκουν εύκολα την απαιτούμενη ενέργεια, ιδίως τώρα που πάτησε τα 35 χρόνια.
Ωστόσο, ο «τελικός των τριών αγώνων» θα είναι πρώτα απ’όλα παιχνίδι μυαλού και καρδιάς. Περισσότερο εκεί θα μετρηθούν οι δύο μονομάχοι, παρά στα πινακάκια των προπονητών.
Προσδεθείτε λοιπόν και μη καπνίζετε, διότι οι τελικοί μόλις τώρα αρχίζουν, ταυτόχρονα σχεδόν με εκείνους του ΝΒΑ. Και θα είναι …cοvfefe, που λέει και κάποιος.
Αντί υστερογράφου: Mεθαύριο –ή, τέλος πάντων, μετά το τέλος των μικρών τελικών- οριστικοποιείται το διαζύγιο του Δημήτρη Πρίφτη με τον Άρη. Από Δευτέρα, προχωράει εκτός απροόπτου ο γάμος του με την Εθνική ομάδα.
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Μπαρτζώκα μάλλον απορρίπτεται, αφού δεν υπάρχει χρόνος για άλλη αναμονή.
Ας κρατήσω και μία επιφύλαξη πριν βάλω την παύλα δίπλα στην τελεία, αφού ο Γιώργος Βασιλακόπουλος παίρνει τις αποφάσεις μόνος του, δίχως να συμβουλεύεται οποιονδήποτε και δίχως να συζητάει το παραμικρό…
Discussion about this post