Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες καυτηριάζει τις άδειες εξέδρες του ΣΕΦ και αναφέρεται στην «περηφάνια» που τη βρίσκει κανείς μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα μοντέλο. Με τις αρχές της, τη νοοτροπία της, τη σοβαρότητά της, την ταπεινότητα που την διακρίνει και πολλά ακόμη, αλλά δυστυχώς δεν έχει τον κόσμο που της αξίζει. Ο κόσμος των Πειραιωτών πέραν ενός πυρήνα 3000 ανθρώπων δε σέβεται την προσπάθεια των παικτών, των προπονητών και των διοικούντων.
Όταν κάποτε ισχυριζόμουν πως μπασκετικό κοινό έχει μόνο ο Άρης κι ο Παναθηναϊκός μού έφερναν ως αιτία την έλλειψη τίτλων. Το δεχόμουν.
Τώρα; Η ομάδα παίρνει Euroleague, παίζει τελικούς ξεπερνώντας μεγαθήρια στο δρόμο της, κατακτά συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Ελλάδα. Μπασκετικό κοινό όμως ακόμη δεν έχει.
Να με συγχωρέσουν οι 3.000 (σχεδόν) μόνιμοι που έρχονται στοΣΕΦ, διότι τους βάζω στο ίδιο «τσουβάλι». Η δύναμη της μάζας βλέπετε…
Θεωρώ αδιανόητο μετά από όσα έγιναν στην Τουρκία το περασμένο τριήμερο να ήρθαν με τον Άρη, μόλις και μετά βίας και στην καλύτερη των περιπτώσεων, 3.500 άνθρωποι.
Πλάκα πλάκα στο «Sinan Erdem» λίγο λιγότεροι ήταν. Μάγκες.
Έτσι λοιπόν αποφάσισε ο κόσμος του Ολυμπιακού να ευχαριστήσει τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου, τον Μάντζαρη για τα δάκρυα που τους έφεραν στα μάτια το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Για την περηφάνια που ένιωσαν και την ανατριχίλα.
Αλλά ξέχασα. Βρισκόμαστε στο 2017 και όλα αυτά είναι για status στο facebook μπας και τσιμπήσουμε κανά like. To 1% όσων δημοσιοποίησαν την υποτιθέμενη περηφάνια τους να είχε έρθει στο ΣΕΦ, το γήπεδο θα ήταν γεμάτο. Το 1%.
Τα παιδιά τα συζητούν μεταξύ τους. Το έχω αναφέρει ξανά. Δεν ήθελαν γεμάτο ΣΕΦ με τον Άρη. Δεν ήθελαν όμως να βγουν για ζέσταμα και να δουν την εικόνα των άθλιων ασπροκίτρινων καθισμάτων.
Επίσης δε δέχομαι την δικαιολογία της ώρας και του μεγέθους των αντιπάλων.
Θυμάμαι κάτι καθημερινές τελικούς με τον Παναθηναϊκό που το ματς ξεκίναγε στις 21:00 και στις 20:00 ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Αν αντί του Άρη ήταν ο Παναθηναϊκός, θα γέμιζε ή όχι; Ρητορική ερώτηση, μην κάνετε τον κόπο.
Πάμε και στο θέμα του αντιπάλου.
Στο γήπεδο δεν έρχεσαι για τον Άρη ή για τον Παναθηναϊκό. Στο γήπεδο (πρέπει να) έρχεσαι για τον Ολυμπιακό. Για να τιμήσεις την προσπάθεια του, για να τον σπρώξεις στη νίκη, για να σεβαστείς όσα κάνει και για να του δείξεις πως είσαι δίπλα του.
Τα θέμα των εξόδων δεν τον έθιξα επίτηδες. Υπάρχουν άνθρωποι που περνούν δύσκολα και τους καταλαβαίνω. Βέβαια για τσιγάρα, καφέ και ΚΙΝΟ έχουν. Απλά επιλέγουν να τα ξοδέψουν εκεί.
Α, και για τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έχουν λεφτά.
Σέβομαι απεριόριστα και δεν αναφέρομαι σε αυτούς στις παραπάνω σκέψεις μου, τους φίλους της ομάδας που βρίσκονται στην επαρχία και φυσικά είναι αδιανόητο να έρχονται κάθε τρεις και λίγο στον Πειραιά και στο ΣΕΦ.
ΥΓ: Το ΣΕΦ είναι το πιο «ντεκαυλέ» γήπεδο της Ευρώπης με τις εξέδρες σε απόσταση περίπου 40 μέτρων και τη μπόχα να τρυπάει τα ρουθούνια, αλλά για 3.000 που έρχονται στο 90% των εντός έδρας αναμετρήσεων, καλά κάνουν οι Αγγελόπουλοι και δεν ψάχνονται για νέο «σπιτικό».
ΥΓ 2: Το να πηγαίνει στο αμάξι του κουτσαίνοντας ο Λοτζέσκι (τον είδα με τα μάτια μου μετά το ματς με τον Άρη) δε με ενοχλεί καθόλου. Το να ασχολείται με τα κινητό του (τον είδα με τα μάτια μου στον τελικό) την ώρα που οι συμπαίκτες του «γαμ$%#[email protected]» στο παρκέ, με ενοχλεί πάρα πολύ.
ΥΓ 3: Από παιχνίδι με τον Άρη κρατάω τη σοβαρότητα με την οποία το αντιμετώπισαν στον Ολυμπιακό.
Discussion about this post